عشق ۽ عقل
عشق چئي ٿو ته وڃي ڪو بر وسائجي!
عقل چئي ٿو ته ناتو پنهنجن سان نڀائجي.
عشق چئي ٿو ته تنبوري جي تار ڇيڙجي!
عقل ڇئي ٿو ته وڃي ڪا مسجد وسائجي.
عشق چئي ٿو ته هل يار جي در هلون!
عقل چئي ٿو ته پاڻ کي ٿورو بچائجي.
عشق چئي ٿو ته مي جو پيالو پيار!
عقل چئي ٿو ته ڪڏهن هوش نه وڃائجي.
عشق چئي ٿو ته ڇڏ پاڻ کي گم ڪري!
عقل چئي ٿوته ايڏو به پاڻ کي نه ڀلائجي.
عشق چئي ٿو ته بس تون ئي تون آن!
عقل چئي ٿو ته ڪجھ سوچي سمجھي ڳالهائجي.
عشق چئي ٿو ته رات ساري نه سمهجي!
عقل چئي ٿو ته عصر ويل پاڻ کي جاڳائجي.
نه سمجھ ۾ مون کي ڳالھ عقل ۽ عشق جي آ!
بس سونهن چڍڙ احسن سيني ۾ سمائجي.