ڪلاچي
اڄ ڪلاچي رُني
سيني مون کي لاءِ.
ڏور مون کان پري
هي قاتل ڪيو.
پيار مون کي موٽائي
ساڳيو ڏيو.
ديوار ڪچيء ۾
هو سمايل جيڪو.
ڳاٽ اوچا جيترا
ديوران جا ٿيا،
ڪنڌ اوترو جھڪيو
محبتن جو آ.
هت هر ڪو
جيئي پنهنجي لاءِ،
غرض ڪنهن کي
نه ڪنهن جي آهي.
ٻولي سنڌي به ڪوئي
ٻولي نه ٿو.
ڪيس ڪيڏو ٿو
مون سان ٿيئي پيو.
ڪاڏي جوڌا ويا
بس ٻوساٽ آ،
جن جيجل تي پنهنجي
هئي جواني ڏني.
هاءِ لٽي ٿو پيو
لٽيرو مون کي.
ڪو بچائي، بچائي
بچائي مون کي.