تنهنجو يادون
تنهنجون يادو
منهنجي دل مٿان
ڪنهن ڏانور وانگر
ڄار اڏي گھرڙو ٺاهي
ستل آهن.
مان هن گھر کي
ڊاهڻ جي ڪيڏي به
ڪوشش ڪريان ٿو
مگر ويتر گھر اڏين ٿيون
۽ منهنجي رات جي ننڊن کي
پت جھڙ جيئان
پن پن ڪري
ڄڻ ته ڪنهن
خشڪ زمين تي
وکيري ڇڏين ٿيون
۽ آءٌ انهن وکريل پنن کي سميٽڻ جي ڪيڏي به ڪوشش ڪريان ٿو
پر هر نڪرندڙ ڏينهن
مون کي
اهو احساس ڏيئي اٿاري ٿو
ته ڏينهن جي نڪرڻ تي
ڪم به ڪرڻو آهي
پيٽ پالڻ لاءِ