محبتون
ڪونه آئين پرين!
ڏينهن محبتن وارو
مون اڪيلي اڪيلي
آ گذاري ڇڏيو.
ياد تنهنجي هئي
۽ سگريٽ جا دونهان.
سگريٽ جي راک جيان
پيو جليو اندر منهنجو.
او پرين
هاڻي ته اچ
مو کي اداسين
وڪوڙي ڇڏيو آ.
اڄ سج جي ڪرڻن سان
هي جسم تپندو ٿو وڃي،
۽ تنهنجون يادون
منهنجي اندر ۾
اڌما ٿيون مچائن
ڪٿي اڪيلائي ۾
منهنجو دم نه
نڪري وڃي.