مان سنڌي هان
مان جوڌو هان.
مان سوڌو ها.
مان هوشو هان.
مان هيمو هان.
مان منصور ٿي،
سر رکيو سوري تي.
تون ڳترا ڳترا
ڀل منهنجا ڪر.
هر ڳتري مان
هڪ نعرو هوندو،
مان سنڌي هان.
مان سنڌي هان.
منهنجو جنمن جو ناتو آ.
ها اجرڪ منهنجو ڪفن ٿيندو.
ڏجو غسل سنڌو جي پاڻي سان.
جي وڙهندي وڙهندي ماريو وڃان،
کوٽي قبر سنڌ جي سيني تي،
نروار ڪري لکي هي ڇڏجو
او سنڌ امڙ تنهنجي هي امانت سا،
ڪريون تنهنجي حوالي پيا.
جسم زخمن سان چور اٿس.،
پنهنجي هنج وٺي تون لولي ڏي.
تنهنجي گود ۾ ملندو چين مون کي
ٿي امر پو ويندس مان.
پڙهو قل، ڪلما توهان جتي
تنهن سان بيت ڀٽائي جا پڙهجو.
ڪجھ منهنجا به گيت جھونگارجو،
مان فخر مان چوندس ڪاتبين کي
سر وار ڪيو آ مون سنڌ تي.
مان سنڌي هان.
مان سنڌي هان.