لفظن جي ٽارچ
مان بي مقصد موت مرڻ
نه ٿو چاهيان
ڪو ياد ڪرڻ وارو هجي
ڪو ٻول جھونگارڻ وارو هجي
مان پنهنجي مرڻ کانپوءِ
زندھ رهڻ چاهيان ٿو
ان لاءِ لفظن جي ٽارچ
ٻاري ويندس
جيڪا منهنجي نانءُ کي روشن
ڪيون ايندي
ڪنهن نظم ۾
ڪنهن غزل، گيت، وائي جي
صورت ۾
ياد بڻجي
ڪافي يا بيت ٻڌائيندا ته
ڪو وسارڻ به چاهي
نه وساري سگھندو.
شيشي جي ٽٽڻ جي کڙڪ جيئان
هر دل ۾ ڌڙڪن بڻجي
۽ نه مرڻ واري زندگي جيئان
جي ڪو مون کي
وسارڻ به چاهي منهنجي
لفظن جي روشني
وري منهنجي نانءُ کي زندھ
ڪري ڇڏيندي.