شعور ڏيندڙ شخص
- سائينداد ساند
عابد مظهر سان منهنجي دعا سلام 1978ع جي شروعات ۾ ٿي، جڏهن آءُ سنڌ يونيورسٽي ڪالونيءَ پهتس. ۽ 1978ع ۾ مون کي سنڌ الاجي ۾ سروس به ملي، ان دوران جيڪي منهنجا دوست ٿيا ان ۾ نياز پنهور، ڊاڪٽر پرويز پٺاڻ ، طارق عالم ابڙو، ڊاڪٽر بلبل کورواهي ۽ عابد مظهر شامل هئا. امداد حسيني، عبدالقادر جوڻيجو، سيد ظفر حسن شاھ اسان کي محبتون ۽ شفقتون ڏيندا هئا. اسان انهن کان ننڍا هئاسين، عابد مظهر اسان کان عمر ۾ڪجهه وڏو لڳندو هو.
اسان غريبي حال ۾ هوندا هئاسين عابد مظهر وٽ جڏهن به وڃبو هو يا ملندو هو چوندو هو، ڇال حال آ خوش آهيو، انتهائي مشفڪانه انداز ۾ ملندا هئا .مهربان انداز ۾ ملندا هئا. سندن ڪواٽر تي وڃبو هو، ته چانھه ضرور پياريندا هئا، عزت ڏيندا هئا. اسين ٿر جا ماڻهو جيڪي محروميت جا ماريل آهيون سو آءُ به انهن مان هڪڙو آهيان جڏهن آءُ يونيورسٽي ويو هئس، اتي عابد مظهر پهريون شخص هو جنهن مون کي پري کان ڏسي سلام ڪيو هو، اهو منهنجو زندگيءَ جو وڏو واقعو آهي، مون جهڙي ڪنهن غريب مسڪين ماڻهو کي سلام ڪيو هو. ۽ انهيءَ وقت منهنجي ذهن ۾ هڪڙي تبديلي آئي، ته انسان سڀ برابر آهن، مون کي شعور ڏيڻ وارو شخص ڊاڪٽر عابد مظهر ئي آهي. ان ڏينهن کان وٺي هن وقت تائين اسان جي دوستيءَ سلسلو ڪڏهن نه رڪيو. پوءِ سائينءَ سان مسئلا ٿيا پر اسان سائينءَ سان ذهني طور گڏ هئاسين.
سائينءَ جي سروس ختم ٿي پوءِ به سائينءَ جو رويو ساڳو رهيو. سائين هڪ بهترين شاعر ۽ ڪهاڻيڪار آهي، حساس دل ماڻهو رهيو آهي ڪڏهن به هن شخص جي چهري تي ڪاوڙ ناهي ڏٺي هو ڪاوڙ ائين پي ويندو هو جيئن اسان ٿريا پلر کي پي ويندا آهيون.