آيا اڱڻ عجيب او نصيب ڀلا

آيا اڱڻ عجيب او نصيب ڀلا

- ڊاڪٽر اعجازسمون

ڊاڪٽر عابد مظهر سيد گھراڻي ۾ جنم ورتو. پيري، مريدي ۽ مرشد سائين کان پري رھڻ وارو عابد مظھر انسان سان محبت ڪرڻ وارو آھي. ھو پنھنجي مريدن جا ٻڌل ھٿ کولي پاڻ انھن سامھون ٻڌي بيھڻ وارو - فقيري طبعيت ۾ رھڻ وارو صوفي منش انسان آھي. تمام پيار ڪرڻ وارو شخص آھي. سنڌي ادب جي آڪاش جو چمڪندڙ ستارو آھي. محقق، شاعر، ڪالمسٽ ۽ ڪهاڻيڪار پڻ آھي. تدريسي علم سان لاڳاپيل رهيو آھي. سنڌيءَ ۾ پي. ايڇ. ڊي ڊاڪٽريٽ آھي.هن سنڌي اداب جي جهول ۾ ڪيترا ئي خوبصورت ڪھاڻين جا ڪتاب ڏنا آھن ڪراچي جھڙي اجگر شھر ۾ رھندي.. ھن رنگ برنگي ماحول ۾ ڪيتريون محبتون به ڏٺيون ته ڳوڙھن سان ڀريل اکين جا وڇوڙا به ..ڏٺا. وفاداريون گھٽ پر دوکا کوڙ سارا ڏٺا روشني جي شھر ۾ جت وڏن وڏن اپارٽمينٽ ۽ بنگلن جون ڪيتريون ڪھاڻيون اکيون ڇنڀنديون ھونديون ات فٽ پاٿ تي ستل ۽ وکريل ڪريڪٽرن جون ڪھاڻيون به ساھ کڻنديون ھونديون.. جيڪي عابد جي اک جو مرڪز بڻيون ۽ سندس قلم مان نڪري .. ريسنگ ٽيبل تي جاڳي پيون ھونديون.
مون کي يقين آھي ته ھن جي ڪھاڻين جا ڪريڪٽر اڄ به ڪراچي شھر ۾ ۽ سندس فٽ پاٿ تي ساھ کڻندا ھوندا ڊاڪٽر عابد مظھر ڪڏھن به ڪافڪا، گارشيا مارڪريز ، موپاسان، منٽو، ڪرشن چندر ٿيڻ نه چاهيو آھي. نه ئي ٿيڻ جي ڪوشش ڪئي آھي. هن پاڻ کي هر ٽهيءَ ۾ عابد مظهر ئي بهتر سمجهيو آھي. ڇو ته هن جي لفظن جي چونڊ پنهنجي آھي ۽ تخليقن جي اڻت ۾ آرٽ ۽ گرافٽ به پنهنجو ئي آھي مان مڃان ٿو هر ليکڪ ڪنهن نه ڪنهن ليکڪ مان متاثر ضرور هوندو آھي .. عابد مظھر به ضرور هوندو. پر عابد مظھر جو ادبي گس پنهنجو آھي. ۽ تخليقن جو گھر به پنهنجو آھي. ٻين ليکڪن جيان هرگز ناهي، جيڪي پرائي پلاٽ تي پنهنجو گهر اڏي دروازي تي پنهنجي نانءُ جي وڏي تختي هڻي ڇڏيندا آھن. ڊاڪٽر عابد مظھر سان منھنجون گهڻيون يا ٿوريون ملاقاتون يا ويهڪون ته ڪونه آھن. پر ھن سان منھنجي پھرين ملاقات ڪراچي يونيورسٽي ۾ ٿي ھئي جڏھن ھو ليڪچرار ھو. انھي وقت جو شاعري گھڻي ۽ ڪھاڻيون گھٽ لکندو ھو. ٻئي ملاقات سيما ابڙو جي ڪتاب جي مھورتي تقريب ۾ ٿي ھئي جيڪا وفاقي اردو ڪاليج ڪراچيءَ ۾ ٿي ھئي. بعد ۾ فيس بڪ تي اسان جي ڪچھري ٿيندي رھي. پو ِء انهيءَ فيس بڪ ايترو ته اسان کي ويجهو ڪري ڇڏيو، جو هاڻ اسان جي محبتن ۾ وٿي به ڪونه رهي آھي. اھا فيس بڪ جي مهرباني آھي بلڪي وڏي مهرباني آھي، جو ڊاڪٽر عابد مظهر جهڙو پرين پيارو دوست مون کي مفت ۾ ڏئي ڇڏيو آھي .
ڪجھه ڏينهن پهريان ڪراچيءَ مان جڏھن مون کي فون ڪيائين. چيائين عابد مظھر پيو ڳالھائيان.. خيرپور ۾ ھڪ دوست جي پٽ جي شادي دعوت ۾ پيو اچان. 3 تاريخ تي. توسان ملڻ چاهيان ٿو. تون ڪٿي ملندين؟. چيم تون پهچي، مون کي رڳو فون ڪجان. مان تو وٽ پهچي ويندس.”منھنجو جملو ٻڌي ڏاڍو خوش ٿيو شام جو اسان ڪجھه دوست چانھه جي ڪپ تي گڏ ٿيندا آھيون ..جڏھن مون اها ڳالھه حبدار سان ڪئي. ته هن چيو ”زبردست آھي پيارا“. پوءِ ڇو نه دوستن کي گهرائي هڪ ادبي عملي ڪچهري عابد مظھر سان رکجي. مون کي به ڳالھه وڻي. عابد مظھرکان فون ڪري پڇي ورتوسين. ائين هڪ خوبصورت پروگرام جڙي پيو مون کي ڏاڍي خوشي ٿئي آھي ته اڄ عابد مظھر اسان جي وچ ۾ آھي ۽ هي محفل ڄڻ ستارن سان ڀريل هڪ خوبصورت ادبي آڪاش بڻجي پيو آھي عابد تنهنجي وڏي مهرباني تنهنجا قرب جو تون هڪ دوست جي پٽ جي شادي ۾ تنوير جي خيرپور آئين، ۽ اسان جي محفل ۾ به رنگ وکيري رنگ برنگي بڻائي ڇڏيئي ھڪ ڪھاڻيڪار جي اھو ئي ايوارڊ ھوندو آھي اھا ئي مڃتا ھوندي آھي ته ھن سان ھن جا پڙھندڙ پيار ڪن ٿا. ھن کي دل سان مان ڏين ٿا عابد مظھر تون اڄ اسان جي اڱڻ تي پير ڀري آيو آھين..سچ ۾ تون اسان کي پيارو آھين ۽ تون سنڌ ڌرتيءَ جو سچو ڪلاڪار .آھين.. اسان جو ھي پيار ئي توکي اسان پاران مڃتا ايوارڊ آھي... جيڪو سڀني سرڪاري ايوارڊن کان گھڻو مٿاھون آھي .


شخصيتون ۽ خاڪا

ڊاڪٽر عابد مظهر [ فن ۽ شخصيت]