عابد مظهر جي ڪھاڻين جو فڪر
- ڊاڪٽر عبدالغفور ميمڻ
عابد مظهر جي ڪهاڻين جو زياده تر پس منظر فرد جي داخلي پيڙا ۽ محرومي آهي. سندس ڪهاڻين ۾ پيار کان محرومين جي نتيجي ۾ فرد جي وجود جو بي مقصد پڻو شامل آهي.سندس ڪهاڻين جو مجموعو ”گم ٿيل محبتون“ ڪافي دير سان شايع ٿيو،پر ان کان اڳ سندس ڪهاڻيون مختلف رسالن ۾ شايع ٿينديون رهيون آهن. سندس ڪهاڻيون ’مان روڊ ۽ سوچون‘، ’ڌنڌ ۾ گم ٿي ويل ڪرڻا‘، ’پل پل جو قيدي‘ ۽ ’وڃايل پاڇا‘ جديد فڪر جون ڪهاڻيون آهن. جن ۾ فرد مسلسل بي چين ۽ نه ختم ٿيندڙ ڏک ۾ مبتلا آهي. ۽ سماجي ھر قسم جون محروميون داخلي طرح فرد کي بيوس ۽ نفسياتي الجهن جو شڪار ڪري چڪيون آهن. سندس ڪهاڻين ۾ انهيءَ فڪر جو اشارو آهي ته سک ۽ شانتيءَ ڏانهن صرف هڪ ئي واٽ وڃي ٿي اُها آهي ”پيار“ جي.