متان گاڏيءَ کي ريس ڏنو اٿَوَ!
سو اڄ مون انهي پندرنهن سال اڳ ڏنل سوُ ويهه ڊالر ڏنڊ کي ياد ڪندي گاڏي مقرر اسپيڊ ۾ جهڪي هلائيندي، خوبصورت وڻن ۽ موسم جو مزو وٺڻ شروع ڪيو. اڄ موڪل جو ڏينهن هجڻ ڪري روڊ تي ٽريفڪ نه هجڻ جي برابر هئي. ورلي ڪنهن گاڏي اسان کي ڪراس ٿي ڪيو. سو گهٽ ٽريفڪ ۽ ڪينيڊا جي سست رفتار اسپيڊ جو فائدو وٺندي اسان هلندي گاڏي مان پنهنجي موبائل فون تي ڪافي فوٽا به ڪڍي ورتا. اسان لاءِ هي هڪ انمول موقعو هو. آڪٽوبر جي مهيني ڌاري جڏهن وڻن جا پن پنهجو رنگ مٽائيندا آُهن ته رنگ برنگي خوبصورت نظارو پيش ڪندا آهن. هتان جا رهواسي شهر کان ٻاهر ڊرائيو ڪري وڃي اهو خوبصورت نظارو ڏسندا آهن ۽ اسان اڄ اتفاق سان شهر کان پري انهي رستي تي هئاسين جتي رنگ برنگي خوبصورت وڻن جي نه کٽندڙ قطار هئي. سو اسان انهي موقعي مان فائدو وٺندي چڳا فوٽا ڪڍيا.
اسان ڪينيڊا جي شهر ’وارويڪ ٽائون‘ وٽان اچي لنگهياسين ته موسم ويتر انتهائي وڻندڙ ٿي پيو. آسمان تي موجود ڪڪر جيڪي قدرتي پاڻي سان ڀريل هئا جن ڄڻ ته هاڻ پاڻي جي وزن کان آجو ٿيڻ ٿي چاهيو سو انهن پنهنجو وسڪارو شروع ڪري ڏنو. جيئن ته زمين ۽ آسمان تي ٿڌ هئي سو ڪڪرن جو اهو وسڪارو زمين تي پاڻي جي صورت ۾ نه پر هلڪي هلڪي ڪپهه جهڙي برف جي ڦوار جي صورت ۾ تيز تيز وسي رهيو هئو. ڪپهه وانگر برف جي اها ڦوار جڏهن تيزي سان گاڏي جي اسڪرين تي پوندي آهي ته پوءِ گاڏي هلائڻ به ڏاڍو ڏکيو ٿي پوندو آهي.
جيتوڻيڪ قدرتي ڪپهه جي هي ڦوار تيزي سان زمين تي وسي رهي هئي پر اها وزن ۾ ايتري ته هلڪي هئي جو زمين تي ڪرڻ کان پوءِ پاڻي پاڻي ٿي ڳري ٿي وئي. پر ڏهاڪو ميل سفر ڪرڻ کان پوءِ ڏٺو سين وڻ، ٻوٽا ۽ گاه سڀ برف جي اڇاڻ جي چادر سان ڍڪيل هئا. يقينن ته هتي اسانجي اچڻ کان پهرين يا وري گذريل رات ڪا چڱي خاصي برف باري ٿي هئي. پر خوشقسمتي سان هاڻ روڊ تي برف گڏ ٿيل نه هئي. هلڪي برف جي ڦوار جو وسڪارو جيڪو پويان رستي ۾ اسان کي مليو هو سو به هاڻ بند ٿي ويو هو. سو آرام سان گاڏي هلائيندي ڪينيڊا جي شهر لنڊن اچي پهتا هئاسين.
•