پبلشر نوٽ:
علي محمد ”درد“ سولنگي هڪڙي هنڌ لکيو هو: ”هي منهنجو ’ٻارهو‘ آهي.“ اُنهن ڏينهن ۾ سندس ٻارهون ڪتاب ڇپائي هيٺ هو. پر مان سمجهان ٿو ته جيئرن جا ٻارها نه ٿيندا آهن. ادب ۽ آرٽ سان لاڳاپيل ماڻهو اوستائين جيئرا رهندا جيستائين هي جهان آهي.
علي محمد درد سولنگيءَ جو هي تيرهون ڪتاب آهي، ۽ انفراديت اها به ته هن ڀيري هِن شاعريءَ جي ڪلاسيڪل صنف وائيءَ تي لکڻ جو ڪامياب تجربو ڪيو آهي. هن سڄي ڪتاب جو موضوع سنڌ ۾ آيل 2022ع واري برساتي ٻوڏ آهي. برسات قدرتي يا مصنوعي، پر سنڌ ڌرتيءَ تي سُڪار بدران آفت بڻجي ڪڙڪي.
علي محمد سولنگي اهو بحث نه ڪيو آهي، هن برساتي ٻوڏ دوران ڪيهون/ڪوڪون ٻڌيون، ماروئڙن جا اهنج ڏٺا ته خاموش رهي نه سگهيو، مجبور ماڻهن سان وس وارن ۽ واڳ ڌڻين جون ناانصافيون، مجرماڻيون غفلتون قلم ذريعي وائکيون ڪيون اٿس.
علي محمد درد سولنگي پنهنجي شاعري ذريعي واڳ ڌڻين ۽ ظالمن جي پت ته وائکي ڪئي آهي پر مظلوم ماروئڙن سان همدرديءَ جو اظهار به ڪيو اٿس! هڪڙي قلم ڌڻيءَ جي اها ئي ذميواري آهي ته هو سماجي مسئلن کي آواز ڏيئي ايوانن تائين پهچائڻ جي ڪوشش ڪري، درد سولنگي اهڙين ڪوششن ۾ ڪامياب نظر اچي ٿو.
مرڪ پبليڪيشن ڪراچيءَ طرفان علي محمد درد سولنگيءَ جو ٽيون ڪتاب آهي. اسان کي خوشي ان ڳالهه جي به آهي ته ادب دوست ۽ قلم ڌڻين ۾ اداري جي مقبوليت وڌي رهي آهي. درد سولنگيءَ جو ٻوڏ تي لکيل وايون ڪتابي صورت ۾ پڙهندڙن جي هٿن ۾ ڏيندي اميد رکون ٿا ته پنهنجي قيمتي راءِ کان آگاهه ضرور ڪندا.
مهاڳ: