بُک ۽ بِيمارِي.
روزُ مرنِ ماڻهو پيا.
گيسٽرو واري وَبا،
۽ ڪامڻ ڪارِي.
روزُ مرنِ ماڻهو پيا.
ڊينگي بخار، مليريا،
جا وارَ به جارِي.
روزُ مرنِ ماڻهو پيا.
ڪيمپ واري زندگي،
موتُ مَٿان مارِي.
روزُ مرنِ ماڻهو پيا.
شاعري
منهنجي سنڌ لُڙهي ويئي
علي محمد درد سولنگيءَ جو هي تيرهون ڪتاب آهي، ۽ انفراديت اها اٿس تہ هن ڀيري هِن شاعريءَ جي ڪلاسيڪل صنف وائيءَ تي لکڻ جو ڪامياب تجربو ڪيو آهي. هن سڄي ڪتاب جو موضوع سنڌ ۾ آيل 2022ع واري برساتي ٻوڏ آهي. برسات قدرتي يا مصنوعي، پر سنڌ ڌرتيءَ تي سُڪار بدران آفت بڻجي ڪڙڪي. علي محمد درد سولنگي پنهنجي شاعريءَ ذريعي واڳ ڌڻين ۽ ظالمن جي پت تہ وائکي ڪئي آهي پر مظلوم ماروئڙن سان همدرديءَ جو اظھار بہ ڪيو اٿس! هڪڙي قلم ڌڻيءَ جي اها ئي ذميواري آهي تہ هو سماجي مسئلن کي آواز ڏيئي ايوانن تائين پھچائڻ جي ڪوشش ڪري، درد سولنگي اهڙين ڪوششن ۾ ڪامياب نظر اچي ٿو.
- 4.5/5.0
- 24
- 5
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- علي محمد ”درد“ سولنگي
- ڇاپو پھريون
روزُ مرنِ ماڻهو پيا.
گيسٽرو واري وَبا،
۽ ڪامڻ ڪارِي.
روزُ مرنِ ماڻهو پيا.
ڊينگي بخار، مليريا،
جا وارَ به جارِي.
روزُ مرنِ ماڻهو پيا.
ڪيمپ واري زندگي،
موتُ مَٿان مارِي.
روزُ مرنِ ماڻهو پيا.