الطاف شيخ ڪارنر

ڪوالالمپور ڪجهہ ڪوھہ

ڪوالالمپور ڪجهه ڪوهه الطاف شيخ جي آڳاٽي لکيل سفرنامن منجهان هڪ آهي. پاڻ نوڪري سانگي گهڻو عرصو ته سامونڊي ڪناري شهر ملاڪا ۾ رهيا پر ڪمين ڪارين سندن ملائيشيا جي گادي جي هنڌ ڪوالالمپور پڻ وڃڻ ٿيندو رهيو. هن ڪتاب ۾ ڪوالالمپور ۾ وڃڻ ۽ اُتي جي ميزبانن توڙي شهر جي باري ۾ ڪافي دلچسپ مُشاهدا بيان ڪيل آهن. ڪنهن ميزبان وٽ گهڻي پُر تڪلف هُجڻ ڪري بي آرامي ٿيڻ ڪري سوير اُٿي ڀڄڻ ۽ ڪٿي وري مذهبي ڏڻ تي وڏا لشڪر سندن گاڏي جي لائسنس وٺڻ ۾ رُڪاوٽ ٿيڻ جا قصا ڏاڍو کلائن ٿا. ساڳي وقت شهر ۾ ڪوالالمپور ويندڙ ماڻهن لاءِ هدايتون پڻ ڪارائتيون آهن.
الطاف جو ڪوالالمپور شهر سان 1968ع کان وٺي واسطو هلندو اچي جڏهن ڪوالالمپور ٽنڊو آدم ۽ ڪوٽڙي جهڙو شهر هو ۽ جڏهن ڪوالالمپور جو پهريون روڊ ”جالان تئانڪو عبدالرحمٰن“ سيمينٽ جو پڪو ٺهيو هو ۽ ماڻهو ان روڊ کي ”باتو روڊ“ سڏڻ لڳا هئا. ملئي زبان ۾ ”باتو“ معنيٰ پٿر آهي. هن ڪِتاب ”ڪوالالمپور ڪجهه ڪوهه“ ۾ الطاف شيخ ڪوالالمپور شهر ۽ ان جي آس پاس جو احوال لکيو آهي. هن ڪِتاب ۾ 27 باب آهن جن مان ڪجهه هن ريت آهن:
• ڪوالالمپور پهچي ڇا ڏسجي
• ڪوالالمپور ـــ هڪ ماڊرن شهر
• ملئي ماڻهو مٺاين جا شوقين
• موت کان پوءِ ملاڪا کان مَچر ڳوٺ
• ڪانگ ـــ عاشقن جو فئوريٽ پکي
• نون ديوتائن جي ولادت….. وغيره.
  • 4.5/5.0
  • 3129
  • 722
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • الطاف شيخ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book ڪوالالمپور ڪجهہ ڪوھہ

چيني_سياڻا واپاري

هڪ ڏينهن ڪئپٽن حمزو مون کي ۽ بشير کي ملاڪا جي هڪ هوٽل رامادا_اِن (Ramada-Inn) ۾ ڊنر لاءِ وٺي هليو. هوٽل ۾ چيني ڇوڪرن ۽ ڇوڪرين کي نوڪري ڪندو ڏسي هن ٻڌايو ته هتي ملائيشيا ۾ واپار وڙو سڄو چينين جي هٿ ۾ آهي. ڪو اڪو ڌڪو ملئي ماڻهن جي هٿن ۾ هوندو نه ته ڪو ملئي واپار ۾ ايترو ڪامياب نٿو رهي جيترو چيني ماڻهو. ان جا ڪجهه سبب پڻ آهن. چينين جون جتي ڪٿي يونينون، ائسوسئيشنون ۽ ادارا ٺهيل آهن. پنهنجي اباڻي وطن چين جي صوبن مطابق ڪي ڪئنٽونيز آهن ته ڪي ٽيوچو، ڪي هڪا آهن ته ڪي فوڪئين. هر هڪ چيني پنهنجي صوبائي جماعت سان ٻڌيل ۽ وفادار رهي ٿو. مرڻ تائين ان جي ميمبر شپ نٿو ڇڏي. ڪو ننڍو واپاري هجي يا وڏو_پنهنجي پت ۽ حيثيت آهر پنهنجي يونين ۽ مندر ۾ ڪمايل ملڪيت مان حصو ڏئي ٿو. پوءِ انهن مان ڪنهن جو به سرڪار يا ڪو ٻيو ڌاريون نالو وٺي ٿو ته ان جي سڄي يونين مقابلو ڪرڻ لاءِ تيار ٿيو وڃي. ويندي ڪورٽن ۾ ڪيس ڪرڻ لاءِ به پهچيو وڃن. پوءِ چاهي ان تي ڪيترو به خرچ اچي وڃي_يونينون پنهنجي هڙان ڏين.
چيني واپار ۾ هڪٻئي جي ڪيئن مدد ڪن ٿا؟ مثال طور ڪو چيني_ٽيوچر واپار شروع ڪرڻ ٿو چاهي. هن وٽ اڌ لک ڊالر آهن جن مان هو سٺي طرح واپار ڪري نٿو سگهي. ان صورت ۾ ٽيوچر چينين جي يونين کيس پاڻ وٽان يا مندر مان لک ڏيڍ ڊالر ڪڍي ڏيندي ته ڪم ڀلي وڏي پئماني تي شروع ڪر پوءِ آهستي آهستي فائدي موجب اڌار پيو موٽائجانءِ. يا ڪو هڪئين چيني آهي. هن ڊبل روٽيءِ جو دڪان کوليو آهي. ٻيو ڪو وٺيس يا نه پر گهٽ ۾ گهٽ سندس شهر ۽ اوسي پاسي جا رهندڙ چيني پنهنجي گهرن ۽ هوٽلن لاءِ سندس ئي ڊبل روٽي وٺندا. باقي چينين جو ڪو پنهنجو ڊبل روٽيءَ وارو نه هوندو ته اهي به ڪوشش ڪري ان کان وٺندا. ملئي يا انڊين کان گهٽ وٺندا. نتيجي ۾ ڪو ملئي دڪان کولي به ٿو ته هڪ ته هن کي ڪو مالي مدد ڪرڻ وارو نه آهي ۽ ٻيو ته ان جي مال جي کپت به نٿي ٿئي.