خدا
”اي منهنجا پاليندڙ مان تنهنجو ٻانهون آهيان، تنهنجي رضا منهنجي لاءِ مذهبي واٽ آهي ۽ مان زندگي ڀر تنهنجو فرمانبردار رهندس.“
مگر الله پاڪ منهنجي ان ڳالهه جو ڪو به جواب ڪو نه ڏنو ۽ هڪ سخت تيز طوفان جيان گذري منهنجي اکين اڳيان اوجهل ٿي ويو.
• هڪ هزار سالن کان پوءِ مان ٻيهر مقدس پهاڙ تي چڙهيس ۽ خدا تعاليٰ سان مخاظب ٿيس:
”اي منهنجا پيدا ڪرڻ وارا! منهنجو خمير تنهنجي هٿن جو ڳوهيل آهي، تو مون کي مٽيءَ مان بڻايو ۽ پنهنجو افضل ۽ اعليٰ روح مون ۾ ڦوڪي زندگيءَ جي گرمي ۽ طاقت بخشي، منهنجي نس نس تنهنجي مقروض آهي، منهنجا مالڪ!“
مگر خدا تعاليٰ مون کي ڪو به جواب ڪو نه ڏنو ۽ هزارين ڦڙ ڦڙائيندڙ پرن جيان منهنجي پاسي کان گذري ويو.
• هڪ هزار سالن کان پوءِ مان وري مقدس پهاڙ تي چڙهيس ۽ ٽيون ڀيرو خدا جي حضور ۾ عرض ڪيم:
”اي مقدس پيءُ! مان تنهنجو لاڏلو پٽ آهيان، تو مون کي محبت ۽ شفقت سان پيدا ڪيو ۽ مان محبت ۽ عبادت سان تنهنجي حڪومت جو وارث بڻيس.“
مگر هن ڀيري به خدا تعاليٰ ڪا ورندي ڪا نه ڏني ۽ ڏور پهاڙن تي ڇانيل ڪوهيڙي جيان منهنجي نگاهن کان لڪي ويو.
• هڪ هزار سالن کان پوءِ هڪ دفعو وري مقدس پهاڙ تي چڙهيس ۽ چوٿون دفعو مان الله پاڪ کي عرض ڪيو:
”اي دانا، بِينا خدا! اي منهنجا ڪمال ۽ منهنجي محبت! مان تنهنجو ماضي آهيان ۽ تون منهنجو مستقبل! مان زمين جي اونداهين ۽ تنهنجون پاڙون آهيان ۽ تون آسمان جي روشنيءَ ۾ منهنجا گل ۽ اسان ٻئي سج جي اڳيان هڪ ئي وقت اُسرون ۽ نِسرون ٿا.“
هاڻ خدا منهنجي طرف متوجهه ٿيو. هو مون تي جهڪيو ۽ مون سان سُس پُس ڪئي اهڙن لفظن ۾، جن جو اثر ۽ مٺاس مون کي پگهاري رهيو هيو. خدا مون کي پنهنجيءَ گهرائي ۾ ويڙهي ورتو، جهڙيءَ طرح سمنڊ پنهنجي اندر ڪِرڻ واري گهر کي پاڻ ۾ سمائي ڇڏيندو آهي.
۽ جڏهن مان ماٿرين ۽ ميدانن ۾ لٿس، ته خدا اتي موجود هو.
•