بلند حوصله
ٽي شخص شراب خاني جي هڪ ميز تي ويٺا هئا. انهن مان هڪ ڪوري، ٻيو واڍو ۽ ٽيون قبرن کوٽيندڙ هو.
ڪوريءَ پنهنجن ساٿين کي چيو: ”اڄ مون بافتي جو هڪ نهايت عمدو ڪفن ٻن دينارن ۾ وڪيو آهي، تنهنڪري اڄ دل گهريو شراب پيئنداسين.“
انهيءَ جي جواب ۾ واڍي چيو: ”اڄ مون سڀ کان قيمتي تابوت وڪيو آهي، تنهنڪري اسان شراب سان گڏوگڏ ڪباب به کائينداسين.“
آخر ۾ قبرون کوٽيندڙ چيو: ”اڄ مون صرف هڪ قبر کوٽي آهي، مگر قبر کوٽرائڻ وارن مون کي انهيءَ جي ٻيڻي مزدوري ڏني آهي، ان ڪري ٿوري ماکي به اڄ اسان لاءِ حلال آهي.“
شراب خاني جي مالڪ جي گهر واريءَ انهيءَ رات هنن جي ڏاڍي خدمت ڪئي، ڇو ته هو گهڙيءَ گهڙيءَ شراب، ڪباب ۽ ماکي گهرائي رهيا هئا ۽ خوشيءَ وچان نچي رهيا هئا.
شراب خاني جو مالڪ هر هر پنهنجي گهر واريءَ کي ڏسي ۽ مرڪي رهيو هو. هن جون اکيون جيڪي ڪجهه ڏسي رهيون هيون، سندس دل کي ان جو يقين ڪين پئي آيو ۽ يقين اچي به ته ڪيئن، هن جا ٽئي مهمان وڏي بيدرديءَ سان پئسا خرچ ڪري رهيا هئا.
ٽيئي شرابي رات جي آخري حصي تائين شراب خاني ۾ ويٺا کائيندا، پيئندا رهيا ۽ جڏهن سندن اک ۽ پيٽ ٻئي ڀرجي ويا تڏهن ڳائيندا اتان روانا ٿي ويا.
شراب خاني جو مالڪ ۽ سندن زال شراب خاني جي دروازي تي بيٺا هئا ۽ هنن جون اکيون پنهنجن ويندڙ مهمانن جو پيڇو ڪري رهيون هيون.
عورت پنهنجي مڙس کي چيو: ”ڪهڙو نه چڱو ٿئي جو قسمت روزانو اسان وٽ اهڙا ئي بي فڪر، شريف ۽ درياء دل ماڻهو موڪلي، اهڙي حالت ۾ اسان پنهنجي سڪيلڌي پٽ کي هن گندي شراب خاني جي خدمت کان فارغ ڪري هن جي تعليم جو انتظام ڪري سگهنداسين، ته جيئن اڳتي هلي هو پادري بڻجي وڃي.
•