جهرمر جهرمر ڪهڪشان
آهستي آهستي لينڊ ڪروزر گاڏيون ۽ ٻيون مختلف قسمن جي گاڏين جي آمد شروع ٿي، انهن گاڏين مان وڏن گهراڻن جون عورتون سج دج سان هال ۾ داخل ٿيون، آهستي آهستي هال ڀرجي ويو، اندازن سو ڏيڍ سو عورتن جو تعداد هو، هال ۾ پنجاهه کن مرد به هئا، جنهن ۾ گهڻو تعداد، صحافين، ڪئميرامين ۽ وڊيو ٺاهيندڙن جو هيو.
منهنجون نظرون هيڏانهن هوڏانهن گهمن ٿيون، هر عورت جيڪا انتهائي ممڪن حد تائين ڪنوار جيان سينگاريل هئي، اعليٰ قسم جا ڪپڙا پهريل ٻانهن ۾ سون جون ڏهه ڏهه چوڙيون، سونين منڊين سان سڀئي آڱريون سينگاريل، هزارين رپين جا سينڊلز ۽ چپلون ميڪ اپ جا تهه ڳاڙها پيلا منهن، پائوڊرن ۽ سرخين جا تهه ڄميل لپ اسٽڪ سان مختلف رنگن جا چپ، وار کليل ڄڻ ته بيوٽي پارلرز مان ڪنوار جيان سينگارجي سڌو هتي آيون هجن، وڏن ماڻهن جون وڏيون ۽ اعليٰ ذوق رکندڙ بيگمات، ٺاٺا، باٺا ڪرڻ ۾ پوريون، هڪ ٻئي سان حال احوال ڪپڙن جو، زيورن جو، ڳالهين ۾ ڄڻ، ڪپڙن، زيورن ۽ ميڪ اپ جو مقابلو ڪنديون هجن، ڄڻ ته هن ادبي پروگرام ۾ نه پر ڄڻ فيشن شو ۾ آيون هجن.
پروگرام شروع ٿئي ٿو، انهن مان واري واري سان تقرير ڪرڻ لاءِ سڏ ڪيو ويو، ست اٺ اعليٰ تعليم يافته (اهي به سينگاريل ۽ سنواريل) تقريرون ڪرڻ لاءِ آيون، انهن سڀني جي تقريرن ۾ انهن عورتن لاءِ درد هيو، اسان جي ٻهراڙي جون عورتون اڄ به دردن ۾ رهن ٿيون، انهن تي مرد ظلم ٿا ڪن، انهن کي پيڙهيو ٿو وڃي، انهن تي ظلم ڪيو ٿو وڃي، انهن کي سولي تي ٽنگيو ٿو وڃي، انهن تي هر روز ظلمن جا پهاڙ ٿا ڪرن، انهن کي ڪاري ڪري ماريو ٿو وڃي، بيگمات جي تقريرون ڄڻ ايڪوسائونڊ جا لائوڊ ٿي ڦاڙيا.
آءُ مٿين جملن واريون جذباتي تقريرون انتهائي غور ۽ فڪر سان ٻڌم، ڪئميرائن جون روشنيون، انهن ميڪ اپ سان سٿيل بيوٽي پارلرن کان موٽيل، اعليٰ، عمدا ۽ مهانگن ڪپڙن ۾ سجيل عورتن (بيگمات) جي منهن تي پون ٿيون، ڪئميرائن جا فليش چمڪن ٿا.
سوچيان ٿو انهن بيگمات کي ڪهڙي خبر.... دردن جي..... سورن جي .... سولين جي يا ڪاروڪاري جي .... رستن ۾ ڪمن ڪندڙ عورتن جي .... گهرن ۾ پورهيو ڪندڙ مظلوم عورتن جي .... ٻنين ۾ هارپو ڪندڙ محنت ڪش عورتن جي ۽ رستن چوواٽن تي هٿ ڊگها ڪري پنندڙ عورتن جي.
اڄ جي سيمينار ۾ انهن غريب عورتن جي ڦٽن تي ڪهڙا پها رکيا ويا، انهن جي غير رسمي ۽ جاهليت وارن رسمن خلاف ڪهڙا قدم کنيا ويا.
پروگرام ختم ٿئي، هڪ ٻئي سان ڪپڙن ۽ زيورن جو مقابلو ڪندڙ بيگمات هڪ ٻئي کان موڪلائي اعليٰ قسمن جي گاڏين ۾ چڙهي ڪروڙن رپين جي عاليشان بنگلن ۾ وڃي آرامي ٿينديون.
آءُ به پروگرام مان ٻاهر اچان ٿو، پنهنجو پاڻ ڀڻڪان ٿو.... هون .... اعليٰ شوق رکندڙ بيگماتن جون اعليٰ لٻاڙون ... اجائي بڪواز .... هت سيمينارن ۾ لکن جا خرچ ... گهر ڏانهن ايندي جيجل ماءُ اسپتال سامهون جڳهن ۾ ويٺل پنندڙ ۽ خيرات گهرندڙ عورتن ۽ انهن جي معصوم ٻارڙن تي نظر ٿي پويم، معصوم ٻارڙن جي کير لاءِ مائرن جي ٿڃ سڪل..... انهن جا ٻار ڪچرن ۽ گند جي ڍير مان، مانيون ڳولهي ڳولهي کائي رهيا هئا.
(نوٽ: عورتن جو عالمي ڏينهن سڄي دنيا ۾ ملهايو ويو، انهي موقعي تي لکيل تاثر)