دفن ٿيل راز
گلان ننڍي هوندي کان ئي شرارتي، چلولي ۽ ڇوڪرن سان راند روند ڪرڻ واري ڇوڪري هئي، جيتوڻيڪ هن جا مائٽ کيس منع ڪندا هئا ته ڇوڪرن سان راند روند يا مذاق ۽ لهه وچڙ ۾ نه اچ، پر هوءَ نه مُڙندي هئي، هوءَ اڃان مس وڏي ٿي هئي، نوجواني جي نوخيز عمر ۾ انهن راند ڪندڙ ڇوڪرن مان هڪ پاڙي جي ڇوڪري فريد سان، دوستي ٿي ويس ۽ هن سان کري پئي، مائٽن اهو ئي ڀلو سمجهيو ته ڇوڪريءَ جي وڌيڪ بدنامي ٿي پوي ته ننڍي عمر ۾ ئي شادي ڪري ڇڏيائون، هن جي شادي به اتفاق سان اهڙي گهر ۾ ٿي، جتي هن سان گڏ صرف هن جي سس رهندي هئي، هن جو مڙس نوڪري سانگي شهر ۾ رهندو هو جيڪو هفتي هفتي ايندو هو، گلان چوري چوري پنهنجي دوست فريد کي پنهنجي گهرائيندي هئي، تنهن زماني ۾ ڳوٺ ۾ بجلي ڪو نه هوندي هئي، رات جو ڏهين، يارهين وڳي کانپوءِ ڄڻ ته خاموشي جو راڪاس گهمي ويندو هو، هوءَ آڌي رات کان، صبح واري ٻانگ تائين، پنهنجي دوست فريد سان رات گذاريندي هئي، شايد هن کي هن جو پهريون پيار مڙس کان وڌيڪ هو، اهڙي هوشياري ۽ خبرداري سان گلان پنهنجي دوست فريد کي گهرائي، هن سان سڄي رات گذاريندي هئي جو ڪنهن کي به ايتري قدر جو ٻي ڪمري ۾ ستل سندس سس کي به خبر پوڻ نه ڏيندي هئي، ايئن هڪ ڀيرو مون آڌي رات جو هنن کي ڏسي ورتو، اسان جو ويڙهو هڪڙو هو، انهي ويڙهي ۾ اٺ ڏهه گهر هئا، آئون دير تائين پڙهندو هئس، باٿ روم ويندي مون هن کي ڏسي ورتو ۽ هن به مون کي ڏسي ورتو هو، پنهنجي دوست کي روانو ڪيائين ۽ مون کي پنهنجي ڪمري ۾ وٺي آئي ۽ روئي روئي منٿون ڪرڻ لڳي ته آئون اهو راز ڪنهن کي به نه ٻڌايان ۽ انهي راز کي لڪائڻ لاءِ هن مون سان دوستي رکڻ جو چيو ۽ پهرين رات تي پنهنجو جسم منهنجي حوالي ڪري ڇڏيائين، منهنجي به ڀرپور جواني هئي ۽ ملڻ کانپوءِ مون هن سان واعدو ڪيو ته آئون اهو راز ڪنهن کي به نه ٻڌائيندس، هن به مون سان دوستي رکڻ ۽ سڄي عمر نڀائڻ جو واعدو ڪيو، جيتوڻيڪ آئون گلان جو مائٽ هئس، مون کيس سمجهايو هو ته فريد هڪ ڌاريو ڇوڪرو آهي، پاڙيسري ضرور آهي، هن روئي ٻاڏايو ته هن سان مون کي بيحد گهڻو پيار آهي، هفتي ۾ هڪ ٻه دفعا هن سان ملنديس ۽ توسان هر روز ملنديس، هن کانسواءِ آئون رهي نه سگهنديس، پر هاڻ ته هو مون کانسواءِ به رهي نه پئي سگهي ۽ آئون به هن کانسواءِ رهي نه پئي سگهيس، مون سان هر روز ملندي هئي، اهو سلسلو اسان جو ڪيترائي سال هليو، تان جو فريد حيدرآباد شفٽ ٿي ويو ۽ منهنجي به شادي ٿي وئي، گلان به پنهنجي ڪچڙي جواني مان ٻاهر نڪري آئي هئي هن کي ٽي ٻار ٿي چڪا هئا.
مون کي به نوڪري حيدرآباد ۾ ملي پنهنجي زال سان گڏ آئون به حيدرآباد لڏي آيس، هاڻ بس اسان جي ملاقات جو هي سلسلو ائين هلندڙ آهي جو گلان حيدرآباد ايندي آهي ته ٻنپهرن جي ماني ضرور گڏ کائيندا آهيون ۽ المنظر تي ضرور ويندا آهيون، جتي هوءَ فريد سان ٻانهن ٻانهن ۾ ڏيئي المنظر هوٽل جي ڀرسان سنڌو درياهه جي ڪپ تي ويهي ڪلاڪ ٻه ڪچهري ڪندا آهن ۽ پوءِ ڀاڪر پائي موڪلائيندا آهن، هن جو اهو راز لڪائيندي لڪائيندي ڪيترائي ورهيه گذري ويا آهن، انهي راز جي لڪائڻ عيوض سندس دوستي مون سان اڄ به قائم آهي، توڙي جو اسان ٻئي هاڻ عمر ۾ وڏا ٿي ويا آهيون، اهو سلسلو گلان جو اسان ٻنهي سان اڃان تائين هلندو اچي، فريد هن جو پهريون پيار ۽ آئون هن جو ٻيو پيار هئس، منهنجي دل ۾ دفن ٿيل هي راز اڃان تائين دفن ٿيل آهي ۽ شايد دفن ئي رهجي وڃي.