ڪارٽون
“سوچيان پيو، سمگلنگ ڪريان، ڪوآپريٽو بينڪن جا قرض کڻي کائي ڇڏيان، ٺڳيءَ جو درآمدي _ برآمدي ڪاروبار شروع ڪريان ۽ عزت جي زندگي گذاريان.”
“ڇو پنهنجي موجوده ڪرت مان خوش ناهين ڇا؟”
“مان پوليس، سي آءِ ڊي ۽ انٽيليجنس کان پيڇو ڇڏائڻ ٿو چاهيان.”
“لکڻ ڇڏي ڏيندين؟”
“ها.”
“پوءِ ڇا ڪندين؟”
“آپگھات.”
“مايوس ٿي ويو آهين ڇا؟”
“ڪنهن کان؟”
“گُهٽ ۽ ٻوسٽ واري ماحول ۽ معاشري کان.”
“مون هڪ گل کي ڪڏهن به ڪومائجندي نه ڏٺو آهي. خبر اٿئي ڇو؟”
“نه.”
“اُهو گل حياتيءَ جي ٽاريءَ تي نه ٽڙندو آهي. اهو گل، ڪاغذ جو گل هوندو آهي.”
“تون پور پچائڻ ڇڏي ڏي، پوءِ توکي سڀ ڪجھ ٺيڪ لڳندو.”
“تون ٺيڪ ٿي چوين. مان پور پچائڻ ڇڏي ڏيندس ۽ ڪنهن ڪاموري جو بورچي ٿي سندس ماني پچائيندس.”
“مان سمجھان ٿي، توکي آرام جي ضرورت آهي.”
“آرام گھڻ معنيٰ لفظ آهي.”
“ڏهن پندرهن ڏينهن لاءِ جيڪڏهن شهر کان ٻاهر هليا وڃئون ته تنهنجي ذهن تان ٻوجھ جو احساس لهي ويندو.”
“مان فراريت جو دشمن آهيان.”
“مان تنهنجي باري ۾ فڪرمند رهڻ لڳي آهيان.”
“مون هڪ ڪارٽون ڏٺو هو، جيڪو ٻن ٻن حصن ۾ ورهايل هو. هڪ حصي ۾ هڪ ٻار موڙي تي ويٺو هو. کاڏيءَ هيٺان هٿ هوس. ڏنگين ۾ ٻار جو جملو لکيل هو ته ڪڏهن ڪڏهن مان ويهي رهندو آهيان ۽ سوچيندو آهيان. ڪارٽون جي ٻئي حصي ۾ ساڳيو ٻار ڪنڌ جھڪائي ڪيڏانهن وڃي رهيو هو. ڏنگين ۾ ٻار جو جملو لکيل هو ته ڪڏهن ڪڏهن مان سوچيندو آهيان ۽ پنڌ ڪندو آهيان.”
“تون پاڻکي ڪارٽون وارو ٻار ٿو سمجھين؟”
“نه.”
“ته پوءِ.”
“مان پاڻ ڪارٽون آهيان.”•