خود خمار ٿي وڃون
عشق جي ٻيڙيءَ ۾ ويهي، ٻئي سوار ٿي وڃون،
پيار کي پاڻيءَ جيان، پي چِڪار ٿي وڃون.
ننڊ نيڻن کي چيو، اڄ ته آهي الوِداع!
جاڳ جا جِنسار جوڙي، آ ته پار ٿي وڃون.
مندرن ۾ ماٺ آهي، گهنڊ ڪو ڪونهي گڙيو،
شهر واري شور ۾، اچ شمار ٿي وڃون.
من گهريو محبوب ماڻي، مان بڻيس بادشاهه!
دُعا ڪريو درويش جهڙي، ڪا پُڪار ٿي وڃون.
آسمان مُرڪ جو، محتبن جو ماهِتاب،
زندگي زمين جي، مُند بهار ٿي وڃون.
جام کي جانچي ڏسون ۽ رقص کي جاري رکون،
خوبصورت خيال ڪنهن ۾، خود خمار ٿي وڃون.
-*-