ڌُنڌ جا ڪڪر
تو بن
منهنجا پرين!
زندگي جي پنڌ ۾
هن لنگهه تي
جوڀن اڃان باقي آهي
پر ڳرڻ تي آهي
اکين ۾ سوجهرو آهي
پر جهڪو ٿيڻ جي ويجهو آهي
۽ ائينءَ
تنهنجون يادون به
اڃان ته تازيون ئي آهن
دل چاهي ٿي
شل سدائين
تنهنجي عشق جو جهوڙ نانگ
منهنجي روح جي وڻ کي
وڪوڙيو ويٺو رهي
مرڻ تائين
پر، يادن جي آسمان تي به
ڌنڌ جا ڪڪر
ڄاڻ ته
آيا ڙي آيا!!
-*-