او حُسن او جوڀن!
لا تعداد ۽ اڻڳڻين
جسمن ساڻ
الستي چهٽي پيل
منهنجي تن من جا
ڪڏهن ڇُهيل
ڪڏهن اڻ ڇهيل
او حسن!
۽ سونهن جي
مستيءَ ۾ مست
او جوڀن
جڏهن، جڏهن به
توکي
ڇهيو ويو هوندو
چُميو ويو هوندو
تڏهن، تڏهن
تنهنجي
ٻهڪندڙ، مهڪندڙ
نازڪ جسم
مٺي، پر چڀندڙ
احساس جي ٿڙڪندڙ
جام مان
پيار جي شراب جو
ڍڪ ڀريو هوندو
۽ سرير ۾ آرام جو
نينهن نشو
اوتيو هوندو!
او حُسن!
او جوڀن!
تو سمجهيو
تو ڄاتو هوندو
جڏهن جڏهن به
توکي
ڇُهيو ويو هوندو
چميو ويو هوندو.
-*-