ڪارونجهر ۽ اڪيلو مان
سڄو سائو ٿر
منهنجي پيرن هيٺان
ڪيڏو ڪارونجهر!
هاءِ پرين پر
توکان ڏور اڪيلو مان!
هتي ڪونه ڪو
ڪنهنجو نه ڪنهنجو
سڄڻ سانگيئڙو
ڪارونجهر جي
ڪنهن به ڪور ۾
مورن سان گڏ جيئندو هوندو
۽، پنهنجو پرين، پُوڄيندو هوندو
منهنجو سانگي ڪو به نه ٿيندو!
جاري توڙي جَر
واءُ لڳي ٿو تيز تر
توکان ڏور اڪيلو مان!
... ... ... ...
توکان ڏور اڪيلو مان
چوٽي تي جو پهتو هان
گائيڊ ۽ دوستن سان.
پوءِ هاڻي ٿو ائينءَ ڪيان
جو، جيڪو پنڌ به جهاڳي آيس
۽ جيڪي ڪجهه به ماڻي آيس
سو سڀ
تنهنجي نانءَ
هُو اينچلا سر تنهنجي نانءَ
۽ راڻا سر تُنهنجي نانءَ
راٺي، سنگ مرمر، وڏو پٿر تنهنجي نانءَ
هوءَ ساري سارنگا، راڻپورڊيم
۽ نديا سر تنهنجي نانءَ
ڪرڙ، ڪنڊيون ۽ ڪيڏا ڪونڀٽ
ٿوهر، ٿوهر تنهنجي نانءَ
هيءَ جهُڙ جي موسم، ننڍڙو ننگر
سڀڪا ساوڪ، هرڪو تڙ
تنهنجي نان، تنهنجي نانءَ!
منهنجي پيرن هيٺان
هيڏو ڪارونجهر
هاءِ پرين
پر
توکان ڏور اڪيلو مان!!
-*-