هن موڙ تي
آئون تنهنجي آڏو اچي
توکي
تنهنجي، معاشري جي
بي رحم حاڪمن
۽ بي رحم بابن جي اڳيان
ذليل، خوار، رسوا
۽ بي آبرو ڪرڻ
نٿو چاهيان.
۽ ائين ڪري پاڻ لئه
تنهنجي نظرن ۾
ڌڪار جي اُس به
ڏسڻ نٿو ڀانيان
بظاهر تون مون کان
وڇوڙيل آهين
پر پاڻ کان، توکي
وڇڙيل نٿو، سمجهان
مان خوش آهيان!
زندگيءَ جي سفر ۾
هن موڙ تي
۽ پيار جي
هن پيچري تي
توکي پري کان
ڏسڻ جي مزي ۾
ڏاڍي سونهن ۽ سڳنڌ آهي
جنهن نشي ۾ مدهوش
رڳا تنهنجا سپنا
رُڳا تنهنجا خواب
۽ رڳو
تنهنجي تصور جون
واديون آهن
ها!
تنهنجي پڄاڻان
رنگن جي هن نرالي دنيا ۾
مان خوش آهيان
ان ڪري جو
تون، مون ساڻ
ساهه جيئن گڏ آهين
۽ اهي سڀ جا سڀ
ڪوڙا ۽ ڀُليل آهن
جي تو ۽ مون کي
الڳ ٿا ڀانئن
زندگي جي سفر ۾
هن موڙ تي
او منهنجا پرين!
مان تنهنجي آڏو ڪونه ايندس
مون کي پيار جي
هن پيچري تي
رهڻ ڏي!
رهڻ ڏي!!!
-*-