ا ڙي شاعر
زندگيءَ جي ريل جا
سڀ مسافر وڇڙي ويندا آهن
عام ريل جي مسافرن جيان!
۽ يادگيرن جا
رڳا ڌنڌلا عڪس به
عرصي جي وڇوٽيءَ کانپوءِ
واريءَ تي هليل قدمن جيان
وقت جي دز
لٽي ٿي ڇڏي!
تون ۽ مان
ڪتابن ۾ جي
جيئرا به هوندا سين،
ته ڪيستائين...!؟
ڪير ڄاڻي اڙي شاعر!؟
-*-