محنتي ۽ همدرد دوست
محترم استاد ارشاد احمّد منهنجو ننڍپڻ جو دوست ۽ ساٿي آهي. اسان ننڍپڻ کان وٺي اڄ تائين الله تعاليٰ جي مهربانيءَ سان پنهنجي دوستيءَ کي سُٺي نموني نڀائيندا پيا اچون.
سائين ارشاد احمّد سان منهنجون ڪيتريون ئي يادون آهن. اسين سنڌ توڙي پاڪستان جي جنهن به شهر ڏانهن ويا آهيون، اُتي پاڻ گڏوگڏ ويا آهيون. هُو انتهائي دل جو سَچو ۽ همدرد ماڻهو آهي.
اسان جا ڪراچي يا ڪنهن بالا آفيسرن ۾ ڪي ڪم ڪار ٿيندا هئا، ته آءٌ سائينءَ کي اڳيان ڪندو هئس. ڇو ته آفيسن ۾ ڳالهائڻ، ڪرڻ اسان کان ڪو نه پڄندو هو، تنهن ڪري آءٌ ان حوالي سان سائينءَ جون خدمتون وٺندو هوس.
مون کي ياد آهي ته سندس ڊيوٽيءَ دؤران آءٌ کيس ڪٿي هلڻ لاءِ چيو ته هُن مون کي صاف انڪار ڪندي معذرت ڏيکاري. ۽ چيو ته آءٌ پنهنجي ڊيوٽي ٽائيم تي ڪڏهن به ٻاهر يا ڪنهن شهر نه ٿو هلي سگهان. مان سمجھان ٿو ته، پرائمري اسڪول ۾ سائين پنهنجي دؤر جو واحد استاد هو جيڪو سچائي ۽ ايمانداريءَ سان نوڪري ڪندو هو.
سائين جڏهن هيڊماستر ٿيو پوءِ ته، تمام گهڻو پابند ٿي ويو. ڪيڏو به ضروري ڪم هجي پر موڪل کان پوءِ يا آچر جي ڏينهن هلندو هو. باقي سوال ئي پيدا نه ٿو ٿئي جو هُو ڊيوٽي ٽائيم تي پنهنجو اسڪول ڇڏي.
سائين مهنجي زندگيءَ جي هر خراب ۽ سٺي وقت ۾ مون سان گڏ رهيو آهي. آءٌ ته کيس دوست گهٽ پر ڀاءُ وڌيڪ سمجھندو آهيان. منهنجي اڪثر گهريلو ڪمن ڪارين ۾ به هُن مون کي حوصلو، مدد ڏني، نه ته آءٌ انهن ڪمن کي سائين ارشاد صاحب کان سواءِ مشڪل سان نبيري سگهان ها.
مون کي اُهي ڏينهن به ياد آهن، جڏهن ان وٽ ايترا ڏوڪڙ نه هئا جو هُو هڪ ئي وقت گهر به هلائي ته اولاد جون شاديون، تعليم ۽ ٻيون گُهرجون به پوريون ڪري. منهنجو کيس سلام آهي ته هُن پنهنجي اهڙي ڏکئي وقت ۾ ڪيئن نه همت ۽ بهادريءَ سان نڀايو آهي.
جيئن ته مون چيو ته هن سچائيءَ ۽ ايمانداريءَ سان پنهنجي ڊيوٽي ڪئي، شاگردن کي علم جي زيور سان سنواريو. خدا تعاليٰ کيس ان جي موٽ ۾ پنهنجي اولاد به نيڪ ۽ صالح ڏني، جيڪا اڄ وڏن عهدن تي فائض آهي.
مون کي پنهنجي هڪ محنتي، ۽ همدرد دوست تي فخر آهي، ته هُن پنهنجي زندگيءَ کي ڪارائتو بڻايو. منهنجي نظر ۾ اها ئي سندس ڪاميابي آهي. دُعا آهي ته منهنجو دوست هميشه خوش رهي. (آمين)
محرم علي ڀٽو/مبارڪپور
ASI (رٽائرڊ) ايڪسائيز اينڊ
ٽيڪسيشن ڊپارٽمينٽ
جيڪب آباد