سڀني شاگردن کي هڪ اک سان ڏسندڙ اُستاد
تعليم واري دؤر ۾ منهنجا ڪيترائي اُستاد ٿي گذريا. جيڪي اڄ تائين سُٺي نموني سان پڙهائڻ ڪري ياد آهن. انهن مان استاد ارشاد احمّد ڀٽو به هڪ آهي.
اُستاد ارشاد احمّد، رشتي ۾ منهنجو مامو آهي. منهنجي زبان تي “استاد” بجاءِ “ماما” لفظ گهڻو اُچارجي ٿو. ڇو ته ننڍي لاءِ کان وٺي مان کيس ماما چوندو ايندو آهيان، ايتري تائين جو ڪلاس ۾ کيس به “ماما” چوندو هوس.
مامي ارشاد جي محنت ۽ سچائيءَ کان ڪير واقف ڪونهي؟ اها ڳالهه ته هر ماڻهوءَ جي وات هوندي آهي ته استاد ارشاد احمّد ڀٽو هڪ نيڪ نيت انسان، سُٺو والد، بهترين استاد ۽ همدرد سماجي فرد آهي. واقعي به ماما جي شخصيت انهيءَ گڻن تي پوري لهي ٿي. اسان کي فخر آهي ته، هُو اهڙن سٺن لفظن سان معاشري ۾ ياد ڪيو وڃي ٿو. اهو سڀ ڪجھه سندس سچائيءَ جي ڪري آهي.
ماما ارشاد احمّد وٽ اسان ٽئين درجي ۾ پڙهياسين. هُن ڏاڍي محنت سان اسان کي پڙهايو. ايتري تائين جو هُن اسان ۽ ٻين شاگردن کي هِڪ سمجھيو. مطلب هُن ائين نه ڏٺو ته آءُ شاگرد سان گڏوگڏ سندس ڀاڻيجو به آهيان ۽ ان رشتي عيوض کيس ڪلاس ۾ نرمي ڪريان، نه نه هُن مون کي فقط هڪ “شاگرد” ئي سمجھيو. متان ٻين شاگردن ۾ اها احساس محرومي ٿئي ته، اُستاد پنهنجي مائٽن کي ڪجھه نه ٿو چئي. وڏي ڳالهه ته ماما جو پُٽ اياز ڀٽو به اسان جو هم ڪلاسي هو. هُن ان کي به ڪلاس يا اسڪول ۾ صرف “شاگرد” سمجھيو. سندس پُٽ تي هُن ساڳي سختي ڪئي، جهڙي ٻين شاگردن تي.
دُعا آهي ته اسان جو مامو سَدا خوش هجي . (آمين)
حسين بخش ڀٽو
مبارڪپور