اڇو منھن
ھو دل ئي دل ۾ مٿس اڪن ڇڪن ٿي پيو ھو.
جڏھن ته ريشم عمر ۾ سندس ڌيءَ صائمه کان به ڪافي ننڍي ھئي. پوءِ به ھن کي ريشم کي ڏسندي، صائمه جون اکيون سامھون نه آيون ھيون. ھن کي ڏسي سندس شودو روح کيس چنبڙڻ لاءِ آتو ٿي ويندو ھو.
ساڳي جاءِ تي کيس اھو خوف به ھو، ڪٿي ريشم ھنگامو مچائي کيس خوار نه ڪري وجھي. ريشم وٽس فيس بوڪ تي ايڊ ھئي، ريشم جي ھن سان مختلف موضوعن تي چيٽنگ ٿيندي ھئي.
نيٺ ھڪ ڏينھن پروفيسر وجاهت صبر جا سڀ پيمانا لبريز ڪندي ھن کي فيس بوڪ تي چيٽ ڪندي چئي ڏنو
‘‘اڙي ريشم جان....ھاڻي ڇڏ ‘سر... سر’ کي....ڪا رنگين ڳالهه ڪر يار!’’
ريشم ھيسجي وئي.
‘‘ھي سر اوھان کي ڇا ٿي ويو، مان ته اوھان کي ڊيڊي جيان سمجھندي آھيان. آئي ڊونٽ بليو’’
پروفيسر کي پگھر وٺي ويو. ڪجهه گھڙيون سوچيندي، ھن اسٽيٽمينٽ ۾ پنھنجي اڇي منھن جو ثبوت پوسٽ ڪيو
‘‘سوري فرينڊس! منھنجي آئي ڊي جو ڪو فراڊي ماڻھو مس يوز ڪري رھيو آھي. جيڪڏھن توھان کي منھنجي اڪائونٽ پاران ڪا تڪليف پيش آئي ھجي ته ان لاءِ مان شرمندو آھيان.’’
***