جيونُ
ڊوڙيو
ته سندس منهن
پگھر سان
شل ٿي ويو،
رومال ڪڍي
چهرو اگھيائين ته
سندس نقش ڊهي ويا،
هُو جوان ٿي پيو،
جُوانَ همبستري ڪئي ته
سندس منهن
پگھر سان شل ٿي ويو،
رومال ڪڍي
چهرو اگھيائين ته
سندس نقش ڊهي ويا
هُو پوڙهو ٿي ويو-
پوءِ برف جي واديءَ ۾
کيس ڪڏهن پگھر نه آيو،
سندس رومال
ڪفن ٿي ويو.