مان قبرُن جي وچ ۾ آهيان
جت يادُن جا نانگ گھُمن ٿا.
چانڊوڪيءَ ۾ منهنجي هٿ تي
ڪي لِيڪن جا نانگ گھُمن ٿا.
ذهن ۾ منهنجي سج ٻري ٿو،
۽ وارن جا نانگ گھُمن ٿا.
هو ڏس منهنجي سپني اندر
ڪنهن ڪارنهن جا نانگ گھُمن ٿا.
شايد مان نه رهيو آهيان
پر پاڇن جا نانگ گھُمن ٿا.
اوجاڳيل اکڙين ۾ منهنجي
ڳاڙهي رنگ جا نانگ گھُمن ٿا.
رات جي رک ۾ ڪجھ ٽمڪي ٿو
ڄڻ سپنن جا نانگ گھُمن ٿا.
مان قبرُن جي وچ ۾ آهيان،
جت يادُن جا نانگ گھُمن ٿا.