کوٽا سڪا
ٽي شهر
ٻه برباد
ٽئين ۾ ڪو هيو ئي ڪو نه-
جتي ڪو هيو ئي ڪو نه
اُتي هيا ٽي شاعر
ٻه گُونگا
ٽئين ڳالهايو ئي ڪو نه.
جنهن ڳالهايو ئي ڪو نه
اُن ٻُڌايا ٽي نثري نظم
ٻه ڏُکيا
ٽيون سمجھيو ئي ڪو نه.
جيڪو سمجھيو ئي ڪو نه
شايع ٿيو رسالي ۾،
ٻن وڪيو
ٽئين پڙهيو ئي ڪو نه.
جنهن پڙهيو ئي ڪو نه
اُن ڏنا ٽي سڪا،
ٻه کوٽا
ٽيون هليو ئي ڪو نه.