هيءَ ڪهڙي سردي آهي
آواز ڏڪي ٿو،
دونهون دونهون
آليون اکيون
آليون ڪاٺيون،
ٽڙڪاٽ ڪري ٿيون باهه ٻرن
ڪر کڻي ٿا ڪاريهر جيئن
شعلا لُڏن
۽ ڏڪندڙ هٿ
باهه ڇُهن.
شاعري
ساڌٻيلي جا گيت
رسول ميمڻ جي 1979ع ۾ ڇپيل پهرئين شعري مجموعي ”اوشا جي آشا“ کان چاليهه سال پوءِ اڄ 2019ع ۾ سندس شاعريءَ جو هي ڪتاب ”ساڌ ٻيلي جا گيت“ آن لائين ٿي رهيو آهي ته هن جا ڪارا وار چاندي چاندي ٿي چُڪا آهن، مگر انهن چاندي وارن جي پويان سندس اعليٰ شعور جي اُجري ۽ اوچي پرواز ڪٿي پهتي آهي، اهو اوهان کي هي ڪتاب ٻُڌائيندو.“
- 4.5/5.0
- 2945
- 621
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- رسول ميمڻ
- ڇاپو پھريون
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
- سنڌ سلامت پاران
- انتساب
- رسول حمزا توف کان رسول ميمڻ تائين : رحمت پيرزادو
- Insomnia
- اڪيلو پاڳل
- ڳوڙها
- وِٿي
- ماحوليات
- آفتون
- تنهنجي اک جو منطر
- Metamorphosis
- سچ ۽ ڪوڙ جي وچ تي
- ظلم
- ڏينهن جو چنڊ
- زندانُ
- رات
- دستانا
- نظم
- مان
- وڻ
- او ڊڪٽيٽر!
- راز جي ڳالهه
- مُئل سج
- مُلان ۽ عاشق
- ٻه رايا
- جل ڦوٽو
- پر هو بچي ويو
- شهر جا روڊ
- ست سوچون
- ڪٽيل وڻ جي پاڙ
- پنج منٽ خاموشي
- انتظار
- خدا کي سڀ خبر آهي
- ڊائيننگ ٽيبل چوڌاري ويٺل
- لفظن جي خيرات
- پارڪنسنز
- منڊو ڏيڏر
- گج جو ڦوٽو
- سيٺ
- هڪ ليڊر
- رومال
- طوطي جي زبان
- ساري رات
- مُفڪر
- کليل در جو انتظار
- ٻاهر ٺڪاءَ ٿيا
- رڍ جون هڏيون
- نيمَ
- پڌر اڪيلو هيرڻ
- ٻن جي اهميت
- مکڻ جهڙا ماڻهو
- مخالف هٿ
- اُڃايل
- ٿوهر جا جراثيم
- جڏهن برف ڳرندي
- ڪاسائيءَ جو نڪ
- گھوڙن تي شهزادا
- ڪنٽراسٽ
- جوئا کيڏڻ حرام آهي
- مينهن کان پوءِ موسم
- شرط
- منهنجي سالگرهه تي
- ڪاٺ جي پيٽي
- گريبان جو ڇڳل بٽڻ
- ڪمند جي پوک مان
- خوشيون
- قاتل جي شهر ۾
- ڪاٺ جو چهرو
- بازار
- ڳوڙهن جي گواهي
- اي سک جي ننڊ سمهندڙ
- Twilight Zone
- جيونُ
- منزل جي ڳولها
- تجربو
- تون ئي منهنجي جواني
- سانجھي ۽ سمنڊ
- پناهه
- ننڊ جاڳ جا خواب
- سمنڊ ۽ آسمان
- پيار
- وڪڙ ڏنل پيچرو
- او ٽوٻا!
- تندُ وڄي ٿي
- هيءُ اُهو شهر نه آهي
- اچو ڪائنات کي قبول ڪيون
- مان قبرُن جي وچ ۾ آهيان
- هيءَ ڪهڙي سردي آهي
- هلندڙ ريل جي دريءَ مان
- عورت
- وڻن جي قطار
- آڱريون
- اي بورچي!
- رنگ جي دُڪي
- رنگ ساز
- هڪ وڳو
- پيچ جي پڪڙ
- ڏيئي جي لاٽ
- مون ۾ هُوءَ هئي
- پَڳَ
- اڌ چنڊُ
- بُکَ
- ايمپريس مارڪيٽ
- تنهنجو اچڻ
- تنهنجو هُڳاءُ
- ڏُک
- ٻار جو جنازو
- تنهنجو مون سان پيار نه هيو
- سڙندڙ سوچون
- ناسي رات
- نفسُ هيو ڪُتو
- وڇوڙي جا رنگ
- گھڙو
- جبلتن تي....
- ظلم جي زمين
- وانگوگ
- دل
- گونگي جي ٻولي
- اور جي تندُ
- تضاد
- يادون
- انگورن جو رس
- انسانن جو فصل
- چنڊ تڪي ٿو
- ڏيکارو (نئين صنف)
- ڏيکارو
- يحسي
- آرو
- پناهه
- ٻانگ
- احساس
- خواب، انسان ۽ ننڊ
- ڏک
- سرڪش ڏُک
- زندگي
- سلسلو
- پاڇو
- تنهنجي ٻاڙَ
- انب جو وڻ
- محبوبا
- مٿي جي خارش
- شارٽ ڪٽ
- ماءُ
- نفي
- سڃاڻ
- نيپيئر جي وئشيا
- بگيءَ وارو
- حاجي
- جراثيم
- تجسُسُ
- آسيب
- رات کُٽي ٿي
- دوست
- آزادي
- سمنڊ جو انت
- وڻ جو پاڇو
- ڪوڙو خوابُ
- آڪاشواڻا
- وايون بتال
- بازُ
- وڏو ماڻهو
- غلطي
- ستون رنگ
- لالٽين
- ٽيڙو
- ڪمرو
- وقت
- ريگستان
- هڪ سوال
- وڃايل پکي
- انتظار
- پِتي جي ڪڙاڻ
- پاڇي جي ڄر
- موڪلاڻي
- پاڙون
- کوٽا سڪا
- چار سِٽون
- ڪتي جو نسل
- شيطان
- مهربان
- اي ڪاسائي
- بيوقوف
- وڇوڙو
- مُدافعت
- عشق جي عدالت
- قسمت جي لڪير
- غربت
- ٻڌل پير
- روز گار
- اي عشق
- درد جو راز
- اي مسافر
- سچ ۽ ڪوڙ
- سبب
- اوندهه جو خوف
- دل جو پهريون حرف
- حسرت
- ڌرتيءَ جو ڏوهه
- اي آمر!
- نقطو
- سچ ۽ ڪوڙ
- مُلڪن جي ترقي
- خيال
- فطرت
- چهري جا گھُنج
- انسان جو ڏنگ
- سڪي جا ٻه پاسا
- وڄ ڪري
- غلطي
- ماڪوڙا
- ڏاند
- ڪاوڙ
- غربت جو احساس
- ڪاغذ جو ٽڪرو
- تو بن ۽ تو سان
- اي زندگي!
- خدا جي تارازي
- اديب جو ڪتاب
- ڌرتيءَ جو ڪنارو
- بُت
- ڏائڻين جو ميلو
- تاريخ
آواز ڏڪي ٿو،
دونهون دونهون
آليون اکيون
آليون ڪاٺيون،
ٽڙڪاٽ ڪري ٿيون باهه ٻرن
ڪر کڻي ٿا ڪاريهر جيئن
شعلا لُڏن
۽ ڏڪندڙ هٿ
باهه ڇُهن.