تاثر: اوشا جي آشا (بيدل مسرور)
“اوشا جي آشا” ۾ رسول ميمڻ جا ڪجهه نظم، هائيڪا، وايون، آزاد نظم ۽ دوها شايع ٿيل آهن. هي مجموعو پاڪيٽ سائيز ۾ اسي صفحن تي مشتمل آهي، سنڌي ادبي سنگت پاران ادل سومري شايع ڪيو آهي ۽ امرجليل کي ارپيل آهي، هن مختصر مجموعي جي سموري شاعري سٺي عمدي آهي، جنهن جي آخر ۾ ڏنل لفظن، جملن ۽ اصطلاحن جي معنائن کي پڙهندي شاعر جي ذهانت جو داد ڏيڻ کان رهي نه ٿو سگهجي.
رسول ميمڻ جا جيڪي به ڪتاب شايع ٿيل آهن، انهن تي باقاعدي اڀياس مان بعد ۾ لکندس، ڇاڪاڻ ته اسان جي هن هم عصر ليکڪ جي خيالن، موضوعن ۽ اسلوب جي منفرد انداز تي لکڻ جي تمام گهڻي ضرورت آهي. الائي ته ڇو هن ليکڪ کي اها پذيرائي نه ملي سگهي آهي، جا اسان جي رڳو چند ليکڪن کي ڏني وئي آهي، جڏهن ته ڊاڪٽر رسول ميمڻ انهن چند ليکڪن کان گهڻو سٺو ۽ وڏو ليکڪ آهي.
منهنجون ساڻس اڳ ته ايتريون ملاقاتون نه رهيون آهن، پر هڪ ڀيري امداد حسينيءَ سان ملهايل ادبي پروگرام ۾ پاڻ سان گڏ ڪار ۾ وٺي هليو هو، گاڏي ڊرائيور پئي هلائي ۽ اسان پويان هڪ ئي سيٽ تي گڏ ويٺل هئاسين. ادبي گفتگو بجاءِ هن حيات ۽ ڪائنات جي موضوعن بابت پنهنجي ذهن ۾ موجود سوالن ۽ انهن جي وضاحتن متعلق ڪجهه ڳالهايو. ڪجهه پڇيو. مون کيس جواب ڏيڻ جي پوري ڪوشش ٿي ڪئي، پر جيئن ته هن جو مطالعو مون کان تمام گهڻو وسيع هو، ان ڪري منهنجي ڳالهين تي مطمئن نه پئي ٿيو.
اصل ۾ منهنجو طريقو ٿورو مختصر وقت ۾ طويل سفر ڪرڻ جو آهي، جيڪو مون کي پنهنجي خاندان ۽ ٻين بزرگن کان حاصل ٿيو آهي. جنهن ۾ علم ۽ عقل جو عمل دخل به گهٽ آهي، پر ان جي برعڪس علم ۽ عقل سان حيات ۽ ڪائنات کي سمجهڻ ۽ پروڙڻ وارن ماڻهن کي مون تمام گهڻو پريشان ڏٺو آهي، بظاهر پنهنجي انساني ڪمن ڪارين ۾ تمام گهڻا ذميوار به هوندا آهن، پر سندن علمي گفتگو دوران لڳندو آهي ته منجهن حيات ۽ ڪائنات جي ڳجهه کي ڳولهڻ ۽ سمجهڻ جي ڳڻتي تمام گهڻي آهي. ڊاڪٽر رسول ميمڻ به گهڻين ڳالهين ۾ مطمئن ۽ پنهنجي ڪمن سان تمام گهڻو ڪميٽيڊ آهي، هن وٽ منطق آهي، هن وٽ دليل آهن، پر جيئن ته مان ايترو پڙهيل لکيل نه آهيان ۽ نه ئي مون وٽ ڪو منطق يا ڪي دليل آهن، ان ڪري تمام گهڻي علم وارن دوستن جي سوالن جا جواب ڏئي نه سگهندو آهيان، پر ڊاڪٽر رسول ميمڻ جي گفتگو جو انداز اهڙو نرم هو جو دل چيو پئي ته گفتگو ڪندو رهي، سوال ڪندو رهي، پر ڪڏهن ڪڏهن پنهنجي سوال جا پاڻ ئي جواب به ڏنائين پئي، شايد مون کان امتحان پئي ورتائين، ان ڪري ڊاڪٽر رسول ميمڻ جي اڳيان به مون هار مڃڻ کي برو نه ڀائنيو.
ڊاڪٽر رسول ميمڻ واقعي هڪ جينيئس ماڻهو آهي، هن وٽ جيئڻ، جيئري رهڻ متعلق انساني مسئلن جو وڏو تعداد آهي ۽ خوشيءَ جي ڳالهه آهي ته هن ۾ انهن جي حل جي تلاش جي سگهه به آهي ته جستجو به آهي. پاڻ جڏهن پنهنجو ناول: “نجومي” ڏنائين ته چوڻ لڳو “هن ناول ۾ اهو ساڳيو بحث آهي، جيڪو پاڻ سفر دوران ڪيو هو.”
مون چيو “مان ا ن کي ان حوالي سان ضرور پڙهندس”
پاڻ پيار مان تحفي طور ٻيا ڪتاب به ڏنا اٿائين، جيڪي منهنجي مطالعي هيٺ آهن، جن تي انشاءَ الله مان باقاعدي اڀياس لکندس ۽ ضرور لکندس. في الحال پوپٽ پبلشنگ هائوس پاران ٽماهي “پوپٽ” جي هن خاص نمبر تي کيس ۽ قربان منگيءَ کي به واڌايون ڏيان ٿو ۽ کين دعا ڪريان ٿو ته الله سائين کين علم، ادب جي خدمت جي اڃان به وڌيڪ توفيق ڏئي.
•