ڏاهپ ڀريا ڏاهن جا ڏَسَ ڪ
بلنديون هميشه انهن کي ملنديون آهن، جيڪي انهن سان پيار ڪرڻ سان گڏ و گڏ انهن ڏانهن سفر به ڪندا آهن. (گارليس ڊي)
آئون طوفانن کان نٿو ڊڄان ۽ نه ئي مون کي کانئن شڪايت آهي، ڇوته انهن ئي مون کي اهو سيکاريو آهي ته ٻيڙا ڪيئن هلائبا آهن.
(لئيسامي ايلڪوٽ)
تڪليفن کان نه گهٻرايو ، ڇو ته تڪليفون انسان کي سوچڻ تي مجبور ڪنيديون آهن، سوچڻ سان ماڻهو ڏاهو ٿيندو آهي ۽ ڏاهپ ماڻهو کي جيئڻ جي جي لائق بڻائيندي آهي. ( رسول بخش پليجو)
اچو ته شعور جي ٻيڙي ۾ سوار ٿي هن سمنڊ جهڙي ان سنسار جي سير لاءِ نڪرون، جتي سمجهه نالي ڪو ٻيٽ آهي، جتي اعليٰ ظرف ۽ دائمي خوشيءَ جا گل ٽڙن ٿا. ( ٽينو)
دل گهرئي دوست جي آمد ڊگهي بارش کانپوءِ سج جي خوبصورت تڙڪي جيان هجي ٿي. ( شيڪسپيئر)
هڪ انسان کي کليل دماغ ضرور هئڻ گهرجي، پر خالي دماغ نه ( چارلس بڪسٽن)
ڪنهن ڪم دوران هر صورت ۾ ان جي بهتر نتيجي جي اڳڪٿي ڪرڻ بدران اهو چوڻ گهرجي ته هر ممڪن حد تائين ڪوشش ڪبي (انيتا هل)
جيڪڏهن توهان پنهنجي اڄ کي سنڀالي نٿا سگهوته سڀاڻ توهان جو ڪڏهن به نٿو ٿي سگهي. ان لاءِ پنهنجو اڄ ماڻيو ۽ فتح حاصل ڪريو.
(ري مدر)
ماڻهو توهان کي پنهنجو دوست محسوس ڪن ، توهان تي اعتبار ڪن ۽ توهان جي پرپٺ توهان جي حق ۾ ڳالهائين ، ان کان وڏي ٻِي ڪابه فتح نٿي ٿي سگهي ( جان جي گرڪ)
ماڻهن جي خيال کي انهن جي عملن مان پرکي سگهو ٿا.
(جان لاڪ)
عمل کانسواءِ سکڻين خواهشن حوالي ٿي ويل زندگي جو ذائقو کٽي صوف جهڙو هوندو آهي. (ٽام هاپڪنس)
پنهنجو نظرون جهڪائي نه هلو ، سدائين ڪنڌ کڻي هلو ته جيئن سامهون ايندڙ زندگي جو چهرو صاف ڏسي سگهو.(هيلن ڪيلر)
ننڍا منصوبا نه ٺاهيو ، ڇاڪاڻ ته انهن ۾ ڪابه ڪشش نه هوندي آهي ۽ نه ئي اهي ماڻهو جو رت گرمائيندا آهن، وڏاخواب ڏسو،وڏا منصوبا ٺاهيو ۽ پوءِ انهن لاءِ مسلسل محنت ڪيو. (ڊينئيل ايڇ)
اميد جي آجيان ڪجي ، خوف سان مقابلو ڪجي ۽ بدتري جو انديشو رکي ان سان مقابلي لاءِ تياري ڪجي، زندگي سان محبت ڪجي. ( رسول بخش پليجو)
ٿورائي جي صورت ۾ اسان ڏانهن دشمن ويجهو اچي ٿوته اسين ٽڙي پکڙي وڃون ٿا، دشمن ساهي کائي ٿو ته اسان ان جي ڪمزور حصي تي حملو ڪيون ٿا ۽ آهستي آهستي دشمن جو خاتمو ڪريون ٿا.( مائوزيتنگ)
انسان کي انسان ڌوڪو ناهي ڏيندو آهي۔ انسان کي ان جون اُهي ئي اميدون دوکو ڏينديون آهن، جيڪي هو الله پاڪ کان سواء ٻين سان وابسته ڪري ڇڏيندو آهي۔
هر مسئلي جو حل آهي پنهنجي پيشاني کي زمين جي طرف جهڪائڻ۔ ماڻهو جيڪي الله پاڪ جي عطمت ۾ گوڏن ۽ پيشانين سان جهڪن ٿا۔ هر مشڪل جي سامهون آرام سان بيهي سگهن ٿا۔
انسان صرف ان وقت پريشان ٿيندو آهي جڏهن هو وقت کان اڳ ۽ نصيب کان وڌيڪ گهرندو آهي۔
جڏهن ماڻهون ڪنهن سان محبت ڪندا آهن ته ان جون برائيون وساري ڇڏيندا آهن ۽ جڏهن نفرت ڪندا آهن ته هن جون سٺايون ۽ خوبيون وساري ڇڏيندا آهن۔
زندگي ۾ سڀ کان وڏي تڪليف ڏيڻ واري ڳالهه اها آهي ته ڪنهن جي اکين ۾ توهانجي ڪري ڳوڙها اچن ۽ سڀ کان پياري ڳالهه اها آهي ته ڪنهن جي اکين ۾ توهانجي لاءِ ڳوڙها اچن
سڀ پيارا ويجهو نه هوندا آهن ۽ سڀ ويجها پيارا نه هوندا آهن۔اهو آسان آهي ته ويجهن کي ياد رکجي پر تمام مشڪل آهي ته پيارن کي وسارجي۔
ڪڏهن به پنهنجي اصليت کي ٻين جي خاطر نه بدلايو، ڇاڪاڻ ته ڪير به توهان جو ڪردار توهان کان بهتر انداز ۾ ادا نه ٿو ڪري سگهي، توهان بهتر آهيو جڏهن توهان توهان آهيو۔
ماڻهون ٽن ڳالهن جي ڪري توهانجي غيبت ڪندا آهن ِيا پٺيان ڳالهائيند آهن۔
هڪ اهو جيڪو اوهانجي ليول / اوچائي کي پڄي نه سگهندا آهن.
ٻيو اهو جنهن وٽ اهو سڀ ڪجهه نه هجي، جيڪو توهان وٽ موجود هجي.
ٽيون اهو جيڪو اوهان جهڙي زندگي گذارڻ جو نقل ڪندو هجي ۽ گهڻي ڪوشش باوجود به ڪامياب ٿي نه سگهي. تنهنڪري اوهان اهو ڪم ڪريو، جيڪو مستقبل لاءِ بهتر هجي.
مفاصلو ڪنهن به رشتي کي ختم ناهي ڪندو ۽ ويجهڙائي ڪنهن رشتي کي مضبوط ناهي ڪندي۔ جيڪڏهن احساس سچا ۽ ديانت وارا آهن ته رشتا هميشه مضبوط رهندا آهن پوءِ مفاصلو ڪيترو به کڻي ڇو نه هجي.
مُرڪ دل جو دروازو جلدي کوليندي آهي، مرڪ مفت ۾ آهي ، ان کي جمع نه ڪندا ڪريو۔ دنيا کي روشن ڪيو پنهنجي مرڪ سان۔ هميشه مرڪندا ۽ مهڪندا رهو.