نه ڪو قرب رهيو نه ياري رهي
نه هن جي ادا ڪا به پياري لڳي
نه ذائقو مٺو نه جيون خوشي
هر شيءِ ڪساري ڪساري لڳي
نه منزل اڳيان ڪا سڻائي هئي
الائي ڇو حياتي اُڌاري لڳي
زهر به پيتو خوشي سان مٺا
دنيا چؤطرف آ شڪاري لڳي
ويو پئي جڏهن لاش گهٽين منجھان
تڏهن دل گهڻن جي ڏکاري لڳي