توتي به هنن جو حق آهي
پنهنجو حق ادا ڪري ڇڏ
سنڌ جي سندر ناريءَ کي
ڪالهه ڪٺو هو ڪاريءَ کي
ماڻهو ڀڳا چئي ڪارو ڪارو
ڳوٺ وڏيري جو هو اشارو
ڪتن روڙي ماس پٽيو هو
قبر کوٽي دفن ڪيو هو
مڇ وٽيندي پڇيو پڳدار
خوشيءَ مان ٿي چيو ڪمدار
ڳڀا ڳڀا ٿي ويو ڇورو
لال گلابي ڄڻ ڪي گورو
ماءُ جي گهر جو ڏيئو اجهاڻو
پيءُ به ٿي پيو بيوس ساڻو
روز ڪسن ٿا ڪاري ڪارا
روز لڳن ٿا ڦرون ڌاڙا
ڳوٺ سڄي ۾ ماتم پو به
چپن تي آهن تالا پو به
ڪونه اڃان ڪو ساماڻو آ
من ۾ ڪوئي مانڌاڻو آ
ڪوئي نه قتل عام ٿو روڪي
ڪوئي نه قاتل کي ٿو ٽوڪي
جنهن کي جيئن وڻي ٿو سائين
سو ئي تيئن ڪري ٿو سائين
بيڏوهي جيل وڃن ٿا ٿاڻا
ڏوهي ڪن ٿا موجون ماڻا
ڳوٺ جي ماڻهن جو ڇا ٿيندو
سر پنهنجن جا ڇا هر هر ڏيندو
هر ڳالهه جي آخر ٿيندي آ
هر رات انڌيري ويندي آ
هن ڳوٺ جا ماڻهو آهن ستل
ڄڻ ڪي آهن يار ڪٺل
اي خدا! تون ڪا مت ۽ ست ڏيئي
هن ڳوٺن وارن جي دلين ۾ پيهي
پنهنجي ڪرامت ڪائي ڏيکار
هن مسڪينن تي ناهي ميار
هي جو اڄ جو آهن هيڻا
تنهنجي دعا سان ٿيندا ٻيڻا
پوءِ ڪو پنهنجو ٻوٽو ٻارن
عزت سان ڪو جيون گهارن
هن گونگن کي تون ئي خلقيو آهي
توتي به هنن جو حق آهي
اڄ پنهنجو حق ادا ڪري ڇڏ