سادي سندر سکي
توکي هر ڪو ڏسي
پيو هر هنڌ ٺري
ماڻهو واه واه ڪن
چنڊ کان تون سُٺي
چمي کان ڀي مٺي
جادوگر جل پري
ماڻهو واه واه ڪن.
مينهن ڪڻ ڪڻ پوي
ڪوئل ڪيڏو ڌنوي
کول سانئڻ دري
ماڻهو واه واه ڪن
ٿي نه مون کان جدا
تو تي هر دم فدا
موٽ مون ڏي وري
ماڻهو واه واه ڪن
درد پنهنجا سڀئي
ٿين هلڪا هڙئي
ڀل وڃان پوءِ مري
ماڻهو واه واه ڪن