حاڪمن جون ڏينهن راتيون هر گھڙي رنگين آ
سونهن واري سنڌڙي ساري سڄي غمگين آ
بک بدحالي ڄار ۾ ڦٿڪي پيو ڏس آدمي
ڪو دوا دارون نه ڪنهن دلدار جي تسڪين آ
چور چٻرو ۽ لٽيرو ٿو لٽي هن ملڪ کي
مسئلن جي قيد ۾ ڦاسي پيو مسڪين آ
هِن کي ماريو گھر کي ساڙيو، ويو هيو اڄ اوچتو
تنها ويچاري سندري ودواهه جي هڪڙي سين آ
روز ڌاڙا ۽ ڦرون، اغوا ٿين ماڻهو هتي
دنيا ڏسي ٿي ڪيس هتڙي، پر سرڪار هت نابين آ
ٿو ڪري سياست رڳو پئسو اچي ڪرسي بچي
نه خدائي خوف هن وٽ، بي نڪو بي دين آ