شاعري

ڪير ٿو مونکي سڏي

توڙي جو بشير منگي جي سڃاڻپ هڪ بهترين نثر نويس ۽ مترجم طور ٿئي ٿي، پر سندس هڪ اهم حوالو بطور شاعر پڻ نهايت پختو ۽ قابل تحسين آهي، سندس حساس طبيعت جيان بشير منگيءَ جي شاعري ۾ معصوميت ۽ حساسيت جا پهلو نمايان نظر اچن ٿا، زندگيءَ جي تلخ تجربن ۽ ذهني پيڙا جا اولڙا سندس لکڻين ۾ ايتري ته سادگيءَ سان بيان ڪيا ويا آهن، ڄڻ ڪي پاڻ شڪوه شڪايت جي روايتي زاوين کان بي خبر هجي، بشير منگيءَ جهڙي طرح پنهنجي ڏات ۽ ڏانءَ آڌار داخلي ۽ خارجي ڪيفيتن کي پنن تي پٿاري پنهنجي اندر جي اپٽار ڪئي آهي. بشير منگي پنهنجي الڳ رنگ ۽ ڍنگ سان پنهنجي احساسن کي شاعريءَ جي مختلف صنفن آڌار پاڻ کي پڙهندڙن آڏو پيش ڪيو آهي، سندس سليس ٻولي ۽ فڪري اڏام جون جهلڪيون پڙهندڙن کي پاڻ طرف ضرور متوجه ڪنديون.
  • 4.5/5.0
  • 1297
  • 298
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • بشير منگي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book ڪير ٿو مونکي سڏي

حاڪمن جون ڏينهن راتيون هر گھڙي رنگين آ

حاڪمن جون ڏينهن راتيون هر گھڙي رنگين آ
سونهن واري سنڌڙي ساري سڄي غمگين آ

بک بدحالي ڄار ۾ ڦٿڪي پيو ڏس آدمي
ڪو دوا دارون نه ڪنهن دلدار جي تسڪين آ

چور چٻرو ۽ لٽيرو ٿو لٽي هن ملڪ کي
مسئلن جي قيد ۾ ڦاسي پيو مسڪين آ

هِن کي ماريو گھر کي ساڙيو، ويو هيو اڄ اوچتو
تنها ويچاري سندري ودواهه جي هڪڙي سين آ

روز ڌاڙا ۽ ڦرون، اغوا ٿين ماڻهو هتي
دنيا ڏسي ٿي ڪيس هتڙي، پر سرڪار هت نابين آ

ٿو ڪري سياست رڳو پئسو اچي ڪرسي بچي
نه خدائي خوف هن وٽ، بي نڪو بي دين آ