سائين جي ايم سيد جي نانءُ
پيار ونڊن سڀ ساڻ، ڏک نه ڏين ڪنهن کي
سيد تنهنجي سنڌ جا ماڻهو ماڻڪ مور
بهادر ۽ بهزور سرڏين ٿا سنڌ تان
گڏيا هن اڄ سن ۾ سڀئي البيلا
ماڻهن جا ميلا، سيد تنهنجي سن ۾
سنڌو ڪناري سيد ٿو تنهنجا گيت لکان
ٻولي، ويڙهه، ويڙهاند جي، ٿو سن مان سکان
اڳتي ڪندس وکان، پوئتي نه رکندس پاڻ کي
هر گهڙي آهي سيد تنهنجي تات
تون ئي رهبر قوم جو تنهنجي وڏي ذات
واهه واهه تنهنجي ڏات، سوجهرو ڪيو سنڌ ۾
سيد تنهنجي نانءُ سان، مٿي منهنجو ڪنڌ
ڪپي ڪوري آءُ ڏيان، پنهنجو هر هڪ سنڌُ
پيتو آهي منڌ، سيد تنهنجي سن جو
سيد تنهنجي سن جون ياد اچن راتيون
ڪو نه وساري ٿو سگهان تنهنجون ڪي باتيون
پکين ڪيون لاتيون، سيد سوجهرو سنڌ جو
سيد جي فڪرجي توکي ڪهڙي ڄاڻ
نظرنه توکي ساڻ، تون آن انڌو ڌنڌ ۾
سيد ڌرتي ماءُ جا چپ هياچميا
مٿي اُڀ ۾چنڊ کان ڳوڙها ٿي ٽميا
هاڻي گڏ سمهيا، سيد ڌرتي پاڻ ۾
سنڌي قوم جي رهبر کي پنهنجن نه ڄاتو
پوءِ به هُن لاتو، سيني سان هن قوم کي
سنڌ جي سينڌ ۾ جرڪي تنهنجو نانءُ
سدا رهندي ڇانوَ دلبر تنهنجي ديس تي
سيد سامهون ڏاڍ جي سدائين آيو
ناهي جهڪايو، ڪنهن آڏو هُن ڪنڌ کي
جيئم جي فڪر جي پت رکبي پڪ
پنهنجا سارا حق ويرين کان وٺبا وڙهي
گهر گهر ڦهلايون، سيد جو پيغام
آزادي جو جام آڇيون اڄ عوام کي