ويران اجڙيل شهر وانگي ٿو لڳان
موئن دڙي جي کنڊر وانگي ٿو لڳان
ڪڏهن تنهنجي ذات جو حصو هئس
هاڻ پراڻي منظروانگي ٿو لڳان
تو بنا زندگي برپٽ سمورو رڻ هئي
مان ڪنهن سڪل ٻٻر وانگي ٿو لڳان
رستي تان هر ماڻهو حيرت سان ڏسي
ديوار تي ڦاٽل چتر وانگي ٿو لڳان
تون ٿڌو آن چشمو منهنجي مٺي
مان ڦليلي نهر وانگي ٿو لڳان