تاريخ، فلسفو ۽ سياست

موڪلاڻي

هن ڪتاب ۾ سقراط جي حياتيءَ جي پوئين ڏينھن جو احوال ڏنل آهي، جنھن ڏينھن هن زهر جو پيالو پيتو ۽ رحلت ڪئي. جڏهين سقراط ٻيءَ دنيا جي سفر جي سنبت ڪري ٿو ۽ هن دنيا کان ڪولائي ٿو، تڏهن سندس دوستن جي اندر ۾ اندوھہ پيدا ٿئي ٿو تہ هو روڄ ۽ راڙو ڪن ٿا. سقراط کي پنھنجي دستن جي هن رواجي ليڪن ٻاراڻي هلت تي افسوس ٿئي ٿو ۽ هنن کي چوي ٿو تہ کين ڪوبہ سبب غمگين ٿيڻ ڪونھي، ڇو تہ زهر پيئڻ سان سندس حياتي پوري ٿي ڪانہ ويندي. هو هنن کي دلجاءِ ڏئي ٿو ۽ سمجهائي ٿو تہ زهر جو اثر فقط سندس خاڪي پتلي تي پوندو جو ڊهي پوندو، ليڪن سندس اندر واري اعليَ شيءِ کي ڪي ڪين ٿيندو ۽ اها سلامت رهندي.

  • 4.5/5.0
  • 89
  • 14
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • افلاطون
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book موڪلاڻي

25

سقراط چيو ته، چڱو، اسان کي هي سوال پاڻ کان به ڇو نه پڇڻ کپي ته، ڪهڙي شيءِ انتشار ٿيڻ جهڙي آهي ۽ ڪهڙي قسم جي شيءِ لاءِ انتشار ٿيڻ جو خطرو رکڻ کپي؟ پوءِ اسان کي ڏسڻ کپي ته روح اهڙي قسم جي شيءِ آهي به يا نه، ۽ انهيءَ موجب اسان کي پنهجن روحن لاءِ دلجاءِ ڪرڻ گهرجي يا ڪو خوف ۽ وسوسو رکڻ کپي.
هن جواب ڏنو ته، ائين برابر آهي.
هاڻي ائين ڪين آهي ته گڏيل ۽ مرڪب شيءِ ضرور ائين انتشار ٿيندي، جهڙيءَ طرح هن جنم ورتو هوندو؟ ۽ ائين نه آهي ته جيڪڏهن ڪا شيءِ انتشار نه ٿيندي ته اها ضرور اها هوندي جيڪا مرڪب نه هوندي؟
ڪيبيز چيو ته، آءُ ڀانيان ٿو ته ڳالهه ائين ئي آهي.
۽ ائين نه آهي ته، جيڪا شيءِ سدائين ساڳي حالت ۾ رهي ٿي ۽ ڦري گهري نٿي سائي گهڻو ڪري مرڪب نه هوندي، ۽ جيڪا سدائين ڦري گهري ٿي ۽ ڪڏهين به ساڳي حالت ۾ نٿي رهي، سا ئي مرڪب هوندي؟
هائو، آءُ ائين ٿو ڀانيان.
هن چيو ته، هاڻي اچ ته وري انهيءَ ڳالهه کي وٺون، جنهن جو اڳ مباحثي ۾ ذڪر ڪيوسون پئي. اها شيءِ، جنهن کي اسين ٻولي ۾ مطلق هستي سڏيون ٿا، سا سدائين بلڪل ساڳي حالت ۾ رهي ٿي، يا ڦري گهري ٿي؟ مطلق برابري، مطلق سونهن ۽ ٻيءَ سڀ ڪنهن مطلق هستيءَ ۾ ڦير گهير ٿي سگهي ٿي؟ يا مطلق هستي سڀ ڪنهن حالت ۾، پنهنجي جوهر موجب متفق هئڻ سبب، سدائين ساڳي ۽ اڻ مٽ رهي ٿي، ۽ هرگز ڪنهن به حالت ۾ هن ۾ ڪهڙي به قسم جي تبديلي ٿي نٿي سگهي؟
ڪيبيز چيو ته، سقراط، هوءَ ضرور ساڳي ۽ اڻ مٽ رهندي.
۽ هيتريون سهڻيون شيون، جيئن ته انسان، گهوڙا، پوشاڪون، ۽ ٻيون اهڙيون شيون، ۽ اهي سڀئي جي خيالي نالن سان سڏجن ٿيون، جيئن ته حسن، يا ٻيون شيون، انهن کي ڇا ٿو سمجهين؟ اهي ساڳي حالت ۾ رهن ٿيون، يا انهن جو حال انهيءَ جي بلڪل ابتڙ آهي؟ مطلب ته اهي ڪڏهن به پنهنجي پاڻ ۾ يا پنهنجن لاڳاپن ۾ ساڳي حالت ۾ نٿيون رهن ڇا؟
ڪيبيز چيو ته، اهي شيون ڪڏهن به ساڳي حالت ۾ نٿيون رهن.
انهن شين کي اوهين ڇهي سگهو ٿا، ڏسي سگهو ٿا ۽ ٻين حواسن سان جانچي سگهو ٿا، پر اڻ مٽ يا تاحيات شين کي اوهين فقط ضمير جي دليلن سان سمجهي سگهو ٿا. اهي پويون شيون ڳجهه آهن ۽ ڏسڻ ۾ نٿيون اچن.
ائين ڪين آهي؟
هن چيو ته، ائين برابر آهي.