ناول

سِسي نيزي پاند

سسي نيزي پاند، برک روسي اديب اوستروسڪي جي ناول how the steel was tempered جو اختصار آهي، جيڪواسانجي بزرگ ساٿي محمد عثمان ڏيپلائي اڄ کان ڳچ عرصو بقول ڏيپلائي صاحب جي ته متاثر ٿي ڇپايو هو. ڇپجڻ بعد ٿوري عرصي ۾ ئي ڪتاب وڪامي ويو.
هن ڪتاب جي ڪمپيوٽر ڪمپوزنگ محمد بخش ڪلادي صاحب ڪئي آهي.
Title Cover of book سِسي نيزي پاند

12

جرمنن هيءَ حات ڏٺي ته ڇتا ٿي پيا ، هنن يڪدم سڀني ريلوي مزدورن سندن گھرن مان وڃي گرفتار ڪيو مگر يوخرائي ڪجھ ٻيا ساٿي هنن جي وار کان بچي ويا. گرفتار مال گودام جي هڪ ڇاپري ۾ وڃي بند ڪيو .
“ آرتيم، پويلين ،بروياڪ ،اهي ٽيئي ٻاهر اچو” جرمن نائب ڪمانڊنٽ فوجي انداز ۾ آواز ڏنو، ٽيئي ٻاهر آيا ۽ اوهان ٽنهي کي انجڻن ئي ڪم ڪرڻو آهي ۽ هڪڙي گاڏي وٺ يڪدم وڃڻو آهي . انڪار ڪندو ته بروقت گوليءَ سان اڏايا ويندئو. ٻڌايو ته ڇا ٿا چئو ؟”
ٽنهي خاموشيءَ سان ڪنڌ جھڪائي هاڪار ڪئي ، گارڊ جي پهري هيٺ هنن کي ٻاهر ڪڍيو ويو ۽ نائب وري ٻيءَ گاڏيءَ لاءِ ٻِين نالا پڪارڻ لڳو .
آرتيم، پولين بروياڪ سولجرن سان ڀريل گاڏي وٺي پئي هليا . سنتري ڪوئلن مٿان چڙهيو ويٺو هو ، جو هنن ٽنهي جي نظر داري ڪري رهيو هو .
“ ڇا اسين هيءَ گاڏي منزل تي پهچايائون؟”بروياڪ آهتي چيو.
“ڀلاڇاڪري ٿا سگھون ، جڏهن سنگين ۽ ڀريل بندوق کڻي هو رهزن اسان مٿان ويٺو آهي ” آرتيم جواب ڏنو.
پولين کسڪي وڃي ڪن ۾ چيو ؛ هي گاڏي جرمنن رهزنن سان ڀريل آهي ۽ اڳياپل وٽ وڃي اسان جي انهن بهادرن ڀڃڻيون ڏيندي جن همت ڪري پل ڀڃي ڇڏي آهي ۽ پوري تيزيءَ سان ريلوي لائن پٽي رهيا آهن ، هن لاءِ ڪابه گاڏي اسان جي ملڪ جي دولت ، اسان جي ٻچن جي قوت ۽ اسان کي يوڪرين جي سخت سرديءَ کان بچائيندڙ ڪپڙا ، کڻي جرمني نه وڃن . پوءِ ڇا اسين ٻن هزار رهزنن کي کڻي هٿن سان وڃي منزل تي رسايون ، ته هو اسن جا چار هزار بهادر وڃي شهيدڪن؟”
“پوءِ ڇا ڪجي استاد ؟” آرتيم بي وسي مان جواب ڏنو .“پٽڙا !توکي شايد معلوم ناهي ،ته مون زار جھڙي ظالم جي وقت ۾ هڙتال جي ڏينهن ۾ ڪڏهن ڪا به انجڻ نه هلائي ، نڪي اڄ به هلائيندس . جيڪڏهن اڄ اسين پنهنجن هزارن ساٿين جو سامان هٿن سان وڃي سندن سرن تي ڪڙڪائيندا سون ته اها ڏامر کان به وڌيڪ ڪارنهن اسن جي تان ڪيئن لهي سگھندي ؟ آخر اسان کان اڳيان به هن انجڻ کي ڇڏي ڪنهن طرح ڀڄي وڃڻ ۾ ڪامياب ٿي ويا نه؟”........پولين اڃان ائيم چيو ئي مس ته آرتيم کي يوخرائي جا لفظ ياد اچي ويا، جن۾ کيس چيو هئائين ته “آخري پساھ تائين هر ڪا مدد ڪندس”۽ هاڻي ...؟ واه جو مدد ڪري رهيو آھيان ...جرمنن کي پنهنجي وطن مان به ائين لوڌيندس نه ...؟
هن جو سمورو جسم جوش سان ڀرجي ويو هن يڪدم چيو “ پوءِ ڇا ڪجي بابا !هڪم ڪر !”
” بس، هن مردود جي سر تي ڪنهن به طرح سان مترڪو هڻڻو آهي ،جهڙو تون ريلوي يارڊ ۾ تتل لوه تي وڄائيندو هئين .”
اک ڇنڀ ۾ جرمن سپاهيءَ جي کوپڙي ائين چور ٿي ويئي ، رڙ به نه نڪتس ، بخارو کولي انجڻ جي ٻيڙي ٻوڙي ، هڪ گھاٽي جھنگ ۾ حي ٽيئي ڀڄي ويا ،عياش جرمنن کي پتو تڏهن پيو ، جڏهن اوچتو انهي گھاٽي جهنگ ۾ گاڏي بيهي رهي ۽ پوءِ....... رات پوڻ تي ڇاپي مار دستن انهن مان گھڻن سپاهين کي قيمو بنائي ڇڏيو.
۽ پوءِ ....؟ اڳتي هلي اها حالت بني ، جو نيٺ جرمن هن ملڪ کي خالي ڪري هليا ويا ۽.......دنيا جي دانشورن اهو اصول صحيح ثابت ڪري ڏيکاريائون ته “جا قوم ڌارين غلام بنجڻ کان سچي دل سان انڪار ڪرڻ جو عزم ڪندي آهي ، ان کي ڪوبه غلام بنائي نٿو سگجي .”