زمانو بگڙجي ويو آھي
جنھن وحدانيت جو راز نه پروڙيو، جنھن ڪعبہ جو غلاف نه چميو، جنھن مسجد جو منھن نه ڏٺو، جنھن رسول جو روضو نه ڏٺو، جنھن منھنجي مرشد جو ھٿ نه ورتو، جنھن ۾ صديق جي سچائي نه آھي، عمرفاروق جو عدل نه آھي، عثمان غنيءَ جي سخاوت نه آھي، عليءَ جي شجاعت نه آھي، امامن جي قرباني نه آھي، اوليائن جي الفت نه آھي، سو دعوى ڪري ٿو ته آئون قلندر آھيان! قلندر!!
جتي شراب نوشيءَ جو دؤر آھي، نچڻ وارين جو زور آھي، حرام خور ۽ رشوت خور آھي، عصمت دريءَ جو شور آھي، حيا وارو ڪمزور آھي، چور شاھه ۽ شاھه چور آھي، شريف بي زر آھي ۽ ڪمينن وٽ ڪروڙ آھن، دين ۽ ايمان اور ۽ امام به داور آھي، جو دين جو دشمن نشہ سان مخمور آھي، انجي ھيءَ دعوى آھي ته آئون قلندر آھيان! قلندر آھيان!!
اڄ آئون زماني جي ظلم ۽ ستم جو شڪار آھيان، جور ۽ جفا کان پريشان آھيان، آئون حق چوان ماڻھو ناحق سمجھن، آئون دين چوان ماڻھو بي دين چون، آئون اسلام پيش ڪريان تنھن کي ماڻھو ڪفر سمجھن، آئون واحد خدا جو نالو وٺان تنھن کي ماڻھو شرڪ سمجھن، اڄ جي مسلمانن کي ڪافر ۽ ڪافر کي مسلمان سمجھن، سي ھي دعوى ٿا ڪن ته ھو قلندر آھن.
اڄ دجال جي درٻار مان ھيءَ فتوى جاري ٿي آھي ته جو دين جو عالم ۽ عامل آھي، جو دين سکي ٿو ۽ سيکاري ٿو، سو دين کان اڻ ڄاڻ آھي.
اڄ فرعوني فرمان آھي ته جو سندس خليفن جي بيعت نه ڪندو سو اسلام جي دائري کان خارج آھي.
[b]جھاد اڪبر
[/b]
اڄ اسلامي سياست جو ماھر ۽ مترجم اھو آھي جو اسلام جي الف کان به آگاہ نه آھي. اڄ نمرود ھي نادري حڪم جاري ڪيو آھي ته جو ھنجي سياست قبول نه ڪندو سو اسلامي جماعت کان خارج ٿيندو. اھڙي زماني ۽ جھاد اڪبر توتي فرض آھي.
ٻڌ! آئون توکي ٻڌايان ته جھاد اڪبر جي حقيقت ڇا آھي؟ ظالم سلطان کي حق ٻڌائڻ، ھر فرعون کي منھن تي سچ چوڻ، حق ۽ سچائيءَ جو اعلان ڪرڻ، دين حق جي تبليغ ڪرڻ، دنيا جي ھر ملڪ ۾ وڃي خدا جي وحدت ۽ محبت جو پيغام ٻڌائڻ، پنھنجي پرائي سان انصاف ڪرڻ، خود پنھنجي نفس کان حساب وٺڻ، پنھنجي نفساني خواھشن سان مقابلو ڪرڻ، پنھنجو غصو ماري ڇڏڻ، برائيءَ جي بدران نيڪي ڏيڻ، گناھن کان پرھيز ڪرڻ، ھر محتاج جي مدد، ستم رسيدن جو ساٿ ڏيڻ، خلق خدا سان نيڪي ڪرڻ، ھر انسان سان محبت ۽ مروت سان پيش اچڻ، سڀني جا حق ادا ڪرڻ، قرض ڏيڻ ۽ قرض معاف ڪرڻ، پرايون غلطيون معاف ڪرڻ، عجز ۽ نياز سان پيش اچڻ، مصيبت ۾ صبر ۽ راحت ۾ شڪر ڪرڻ، خندہ پيشاني ۽ خوش اخلاقي ڏيکارڻ، ڪنھن به انسان کي نه ڏکوئڻ، ھر ڪم وقت تي ڪرڻ ۽ ھر شيءِ پنھنجي پنھنجي جاءِ تي رکڻ، تڪبر ۽ غرور کان پرھيز ڪرڻ، وڏن جي عزت ۽ ننڍن سان محبت رکڻ، امانت ۾ خيانت نه ڪرڻ، حلال جي ڪمائي ڪرڻ ۽ ان تي راضي رھڻ، خلق خدا کي فائدو پھچائڻ، حرام جي ڪمائيءَ کان پرھيز ڪرڻ، ڪوڙ ۽ منافقي ڇڏي ڏيڻ، پنھنجا مذھبي فرائض ادا ڪرڻ، نيت صاف رکڻ، پنھنجو جسم، پنھنجو گھر، پنھنجو محلو، پنھنجو شھر ۽ پنھنجي ملڪ کي گندگيءَ کان صاف رکڻ، بيمار جي خدمت ڪرڻ، خلق مان بک ۽ بيڪاري دور ڪرڻ، علم ۽ ھنر سکڻ ۽ سيکارڻ، نيڪ صلاح وٺڻ ۽ نيڪ صلاح ڏيڻ، نرميءَ سان نصيحت ڏيڻ ۽ ٻڌڻ، خدا جي مخلوق ۾ نفرت ۽ حقارت نه پکيڙڻ، ھر انسان کي عزت جي نگاہ سان ڏسڻ، سڀني قومن جي درويشن ۽ بزرگن جي عزت ڪرڻ، خدا جي مخلوق ۾ فساد نه جاڳائڻ، ڦرمار ۽ خون ۽ قتل کان پرھيز ڪرڻ، چوطرف امن ۽ سلامتيءَ جي فضا پيدا ڪرڻ، پنھنجو بچاءُ ڪرڻ ۽ خلق جو بچاءُ ڪرڻ، ڪمزورن ، بيوسن، زالن، ٻارن ۽ ٻڍڙن جي ھر حالت ۾ حفاظت ڪرڻ، اھو اٿئي جھاد اڪبر! اھو اٿئي وڏو جھاد! ائين تون ڪندين ته تنھنجو جاني دشمن تنھنجو جاني دوست ٿي پوندو، اھي اٿئي قرآني احڪام. اھي اٿئي خدا جا فرمان. اھي اٿئي محمدي اخلاق.
[b]خدا جا باغي
[/b]
تون خدا جي حڪمن سان بغاوت ڪرين ٿو ۽ پوءِ به نالو خدا جو وٺين ٿو. اسلام کان بغاوت ڪرين ٿو ۽ پوءِ به اسلام جا نعرا ھڻين ٿو. تون پاڻ کي مسلمان سڏائي اسلام کي ڇو بدنام ڪرين ٿو؟ تون شراب خورن ۽ حرام خورن کي پنھنجو عيوضي بڻايو آھي ۽ پوءِ به تون دعوى ڪرين ٿو ته تون مسلمان آھين؟ تو ظالمن جي حڪومت قائم ڪئي آھي ۽ پوءِ به تون لٻاڙون ھڻين ٿو ته اھو اسلام آھي.
اسلام خدا جو دين آھي. سڀني دينن ۽ قومن کي اسلام جي جھنڊي ھيٺ امن، سلامتي ۽ آزادي حاصل آھي. پر تو بي دينن کي پنھنجو اڳواڻ ڪيو آھي. وڪيل ۽ وياج خور تنھنجو امام آھي، جنھنجو ڌنڌو ئي آھي پئسا وٺي ڪوڙ ڳالھائڻ ۽ ظلم ڪرڻ، جن جي ساري زندگي غرق آھي شِڪارن، شرابن ۽ عياشين ۾. جڏھن قوم جا حاڪم ۽ عملدار رشوت خور ۽ ظالم ٿين، جڏھن مالدار بخيل ۽ فضول خرچ ٿين، جڏھن علماء بي عمل، جڏھن پير ۽ فقير بدڪار ٿين، جڏھن اڳواڻ ۽ رھبر بي دين ۽ بداخلاق ٿين، جڏھن عام ماڻھو جاھل ۽ بي ھنر ٿين ۽ جڏھن پڙھيل خود غرض ۽ نفس پرست ٿين، ۽ جڏھن زالون فيشن پرست ۽ خانه داريءَ جي اصولن کان بي خبر ٿين، تڏھن خدا جي پاران اھڙي قوم کي سزائون ملڻ شروع ٿي وينديون آھن.
*