ويٺا جِتِ وڳر
ويٺا جِتِ وڳر – اُڏامي آڪاس ۾
اڄ نہ آکيرا – ٻَٻَر َ جوڙيا ٻَيرِ ۾
وَهيا واهيرا – کٻڙن تان کڻي ويا
ڳائن ڳيرڙيون – لُڏي ڪنڊيءَ – لام تي
اَندرُ کُنڀَ کَٽِين جا، مٿان مَيرڙيون
پائي ڦيرڙيون – ويتر پرت ونڊي ويون
تاڙي وڄائي – ڪيئن اُڏائين ڪانگڙا !
گونگن تي گليل مان، ڳوڙها وسائي
ڇڏ نہ اُڏائي – کنيا تا ڪنھن بہ کيٽ جا
اُڪرِي ٻَوڙيون اَڏ – ٻُوريءَ سان ٻکجي ويون
هر ڪا بُکئي(2) پيٽ جي، ڀري بيٺي کُڏَ
ڏِسُ، متان تون ڏڏ ! بُکيون ڀَڄائي ڇڏين.
______________
(1) ٻُوڙن ۽ ڪنڊن وارو جهنگ، جنھن کي لوڙهو ورائي، مال رکيو ويندو آهي. اصل گودرُ يعني ڳئن رکڻ واري جاءِ.
(2) ٻوڙيون جهرڪيون، جيڪي ٻاجهريءَ جي سنگن تي ويھي ٻُوري ڇَٽيندون آهن.