شاعري

ڪَنڌيءَ اَڪَ ڦُلاريا

تاجل بيوس عوامي شاعر آھي، جنھن جي شاعريءَ جا موضوع ۽ مضمون ٺيٺ سنڌي سماج سان ڳانڍاپيل آهن. سنڌ ۽ سنڌي ماڻھن سان ٿيندڙ ويلن کان سواءِ هن اُن خوشيءَ ۽ الميي جو سندس شاعريءَ ۾ ذڪر ملندو، جيڪي سنڌي ماڻھن سان پيش آيل آهن. تاجل بيوس جي شاعريءَ ۾ استعمال ڪيل ٻولي، محاورا، تشبيھون، موضوع، سڀ جا سڀ عوام جا آهن ۽ عوامي ٻوليءَ ۾ آھن. ھن ڪتاب ۾ بيت ۽ وايون شامل آھن.

  • 0/5.0
  • 27
  • 3
  • 0
Title Cover of book ڪَنڌيءَ  اَڪَ  ڦُلاريا
سنڌ سلامت پاران
سنڌ سلامت ڪتاب گهر پاران نامياري شاعر تاجل بيوس جي شاعريءَ جو مجموعو ”ڪَنڌيءَ اَڪ ڦُلاريا“ اوهان اڳيان پيش آهي. 
تاجل بيوس عوامي شاعر آھي، جنھن جي شاعريءَ جا موضوع ۽ مضمون ٺيٺ سنڌي سماج سان ڳانڍاپيل آهن. سنڌ ۽ سنڌي ماڻھن سان ٿيندڙ ويلن کان سواءِ هن اُن خوشيءَ ۽ الميي جو سندس شاعريءَ ۾ ذڪر ملندو، جيڪي سنڌي ماڻھن سان پيش آيل آهن. تاجل بيوس جي شاعريءَ ۾ استعمال ڪيل ٻولي، محاورا، تشبيھون، موضوع، سڀ جا سڀ عوام جا آهن ۽ عوامي ٻوليءَ ۾ آھن. ھن ڪتاب ۾ بيت ۽ وايون شامل آھن.
ھي ڪتاب 1992ع ۾ سنڌي ساھت گهر، حيدرآباد پاران ڇپايو ويو. ٿورائتا آھيون تاجل بيوس جي فرزند ۽ تاجل بيوس اڪيڊميءَ جي سرواڻ سليم تاج جا، جنھن ھي ڪتاب سنگم پبليڪيشن جي سرواڻ ڪرم الاھي چنا جي مدد سان نئين سر ڪمپوز ڪرائي سنڌ سلامت ڪتاب گهر ۾ اپلوڊ ڪرڻ لاءِ موڪليو.


محمد سليمان وساڻ
مينيجنگ ايڊيٽر (اعزازي) 
سنڌ سلامت ڊاٽ ڪام
sulemanwassan@gmail.com
sindhsalamat.com
 books.sindhsalamat.com
ڪتاب جو مطالعو ڪريو
سنڌسلامت پاران

حق ۽ واسطا اداري وٽ محفوظ

ارپنا

ٻہ اکر

مھاڳ (رس کان وينجنا تائين)

ايندو انقلاب

سرجيندڙ ساڻيھہ جا

عُمِرِ ڪاٺي اَڪَ جي

هيَل بہ مَڃُرُ موڪ ٿيو

اَوسَرُ ٿا ٻارِين

ڪنڌيءَ ڪنؤر تَرن

ڏاهِي! ڏيو ٻارِ

ويٺا جِتِ وڳر

ماروئَڙا فقير

متاري جي ماءُ

مان ۽ تون

ڪنواريون ۽ ڪونُر

جانب! جِيئَن شال

سر ڪلاچ

مَرُ تہ ورهائن مالھڻيون

چمڪيا چوٽيءَ – ڦلَ

اَجها ٿي پرڀات

ڪَنڊيءَ چاڙهي لِيڙ

روپھريءَ رابيل

ڀونءِ مٿان باکاٽڙي

ڀريل ڄڻ بندوق

آڏو جَرُ اَٿاھہ

ڪوي ڪاليداسَ!

چاڙهيٿو چاڻو

ڳورا ڳڙڪائَي

پَيرون پَٽيندي

ناهي واريءَ- جاٽ

هِن ڀيري ڀي هيل

اکيون گُلَ رابيل

ڀَرِ تي ڀَتَرَ- گُلَ

اوهان چئَو گَڊَ کي

اُتَرُ اَتائَو

ڄاڻُ ٿيو باکاٽڙو

اڃان پنڌ گهڻو

ڀيرو ڀڃ نہ تون

سَرُ سڄو سائُون(1)

مون کي ڪري مات

هي جَر ُ جالارو

نڀَ منجهان نيراڻ

ڍوليو ٽَپي ڍنڍ

تماچيءَ – تَڙَ کان

امن، آزادي

ڪنڊيءَ لنوندو ڪانءُ

ونجهہ کڻو وارو

رڻ ۾ رَتائون

ڏيھہ- ڌڻي ڏاتارُ

مون کي چيائون

واءُ ڦريو وانجهي!

صدين جو سوداءُ

ڦاڙيو سڀ فرمانَ

هِي تَڙُ تاسارو

هوُ جي ڪالھہ مُئا

ڪيڏا ڪارونڀار!

ڪيڏو آ ڪڪوھہ

تترن جي جوڙي

سورٺ ٿي سھي

ڳاڙهن ٻيرن جيئَن

چوٽيون ٿي چڙهي

ڏورِين ٿا ڏاتارَ

سَري جي سرهاڻ

ٻُسيون بازاريون

وتن ويچاريون

ڳوڙها ڳاڙيندي

ڄاڻُ ٻريون ڄاٽيون

ڀڙڪو کائي باک

ماريو پَکُ نہ ڪو

ڇائين رات – اماس

اجهو ٿو آئون

ڌاريا(1) ڌنارن

نينگر نِموريون

ساهَن جي جي سرهاڻ

ٻاگهيون ، ٻھڳڻيون

ڪھڙا ڳڻ ڳڻيون!

ڏَئي ڪو موٽائي

منھنجا موهن(1) کي

مون ڪيرت جي ڪاڻ

مُڪا هن موهن

آنند، وٽان نند (1)

ٺاڪر (1) ڀَري ٿال

مون ۾ آھہ مھڪ

ڪيڏو ڪري پنڌُ!

مون سو پيتو مڌ

اکيون ڪري پيرَ

ڪڏهن تون ڪمل!(1)

بيوس ۽ بجاج(1)

صبح سبايو

مون سان مُڪائُون

اِجهوڪي آيا

آيو هان آئُون

سنڌوءَ ڄاين ساڻُ

ڪتاب تي آيل ريٽنگ ۽ رايا

ھيستائين ڪابہ ريٽنگ ناھي مِلي



ڪتاب تي راءِ ڏيڻ لاءِ مھرباني ڪري لاگ ان ڪريو.

  • مصنف تاجل بيوس
  • ڇپيو ويو 1992
  • ڇپائيندڙ سنڌي ساهت گهر
  • ڇاپو پھريون
  • عالمي ڪتاب نمبر
  • آن لائين ٿيو 01/Jan/1970
  • ترجمو آھي؟ جي نہ
  • ٽيڪسٽ ۾ آھي؟ جي ھا
  • لاٿو ويو 3 ڀيرا

ڪتاب ۾ ٽِڪليون