ڪنواريون ۽ ڪونُر
مومل ايندي ماءُ! لاهڻ ميٽ لڱن جو
گڏي آ گل- بُو، تُڙڳِي ڪنھن تہ تلاو ۾
آهي هوبھو، مومل جي محلات جي
ڪر نہ ميرو تون- ڀُلي لوڪ لُڙيو(1) ڪري
مومل ڏسنداسون- ايندي ان تلاوَ تي
مھڪي مُنھن- اونداهڙي، مومل جي ماڙي
چنبيلي چاڙهي، ڄڻ ڪنھن چوڏهينءَ چنڊ تي
_______________
(1) مَيرو- خراب