ڪنڊيءَ لنوندو ڪانءُ
ويندا ڏينھن ڏڪار جا
ويڻَ نہ ڏيو وڻجاريون!
اِجهو آيسُ آنءُ
ويندا ڏينھن ڏڪار جا
ڪا نہ کَسِي ڪاڪيون
ڏات سموري، ڏانءُ
ويندا ڏينھن ڏڪار جا
ڀريو ڪنھن تہ بھار ۾
ٿَرَ جو خالي ٿانءُ
ڪنڊيءَ لنوندو ڪانءُ
ويندا ڏينھن ڏڪار جا
تاجل بيوس عوامي شاعر آھي، جنھن جي شاعريءَ جا موضوع ۽ مضمون ٺيٺ سنڌي سماج سان ڳانڍاپيل آهن. سنڌ ۽ سنڌي ماڻھن سان ٿيندڙ ويلن کان سواءِ هن اُن خوشيءَ ۽ الميي جو سندس شاعريءَ ۾ ذڪر ملندو، جيڪي سنڌي ماڻھن سان پيش آيل آهن. تاجل بيوس جي شاعريءَ ۾ استعمال ڪيل ٻولي، محاورا، تشبيھون، موضوع، سڀ جا سڀ عوام جا آهن ۽ عوامي ٻوليءَ ۾ آھن. ھن ڪتاب ۾ بيت ۽ وايون شامل آھن.