مختلف موضوع

سروس بخير

ڪتاب ”سروس بخير“ اوهان اڳيان پيش آهي. هي ڪتاب نامياري شاعر ۽ ڪهاڻيڪار اقبال بلوچ جي ٽريزري آفيس مان رٽائر ٿيڻ کانپوءِ پنهنجي نوڪري بابت يادگيرين تي مشتمل آهي.
اقبال بلوچ جو ڪتاب “سروس بخير” اصل ۾ سندس زندگي جي ڪهاڻي آهي، جنهن ۾ همت، محنت، مشقت، مسلسل جدوجهد، ثابت قدمي، بک ۽ ڏکن سان مقابلي جو داستان آهي... علم سان دوستي ۽ عزت سان جيئڻ جو سبق ۽ انسان دوستي جو درس ۽ روشن ضميري حق-سچ اخلاقي قدرن، ادب-احترام ۽ محبت جي ڪهاڻي آهي.
  • 4.5/5.0
  • 3419
  • 566
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • اقبال بلوچ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book سروس بخير

خزاني جا اديب

1984-1985ع جي زماني ۾ حيدرآباد جي خزاني آفيس ۾ سنڌ جو ڀلوڙ ۽ ناليوارو شاعر تاج بلوچ، ايڊيشنل ٽريزري آفيسر جي حيثيت ۾ آيو، سندس نالو سنڌ جي وڏن شاعرن ۾ ان وقت ئي شمار ٿيندو هو ۽ سندس ڪمرو، شاعرن ، شاعرائن ۽ اديبن سان هميشه ڀريل هوندو هو، هو اسان جو آفيسر هو. آئون به هن جي ماتحت ٿي رهيس، سندس ڪمري ۾ هر وقت اديب نظر ايندا هئا، ڪم گهٽ، ادبي محفل گهڻي لڳندي هئي، عورت اديبائن جو وڏو تعداد سندس حلقي ۾ شمار ٿيندو هو، سندس ڪمري ۾ هر روز عورت اديبائن جو وڏو تعداد ڪچهري لاءِ ايندو هو، ڪم جي معاملي ۾ هو هوشيار آفيسر هو، پئسي يا خرچي وٺڻ جي سلسلي ۾ هو چوندو هو ته پنج سئو ڏي ته بل پاس ڪريان، بل پاس ڪرائيندڙ چوندو هو ته پنج سئو رپيا ته نه ڏيندس، ڀلا چار سئو، ڀلا ٽي سئو، پڇاڙي ۾ ائين چوندو هو ته ڀلا سگريٽ جو پاڪيٽ ڏيندين ؟ جي اهو به نه ملندو هو ته (مذاق واري موڊ ۾) چوندو هو ته ڀلا ڀُونڊو ڏيندين ؟ اهو ڏي ته بل پاس ڪريان، مطلب ته هو ڀوڳ ڀوڳ ۾ خرچي به وٺندو هو پر ماڻهن کي تنگ نه ڪندڙ آفيسر هو، مثبت موٽ ڏيندڙ آفيسر هو، پوءِ جلدي اتان ڪراچي هليو ويو، ان کانپوءِ مون وڏيون ڪچهريون مرحوم عبدالستار مگسي جي ٽيبل تي ڏٺيون، هو وڏو اديب نه هو، پر ريڊيو جا ڊراما ضرور لکندو هو ۽ پاڻ ريڊيو جو صداڪار به هو، وڏي ڪٽنب جو مالڪ هو، نوڪري ۽ گهٽ پگهار مان پُورت نه ٿيندي هيس ته شام جو آفيس مان اٿي، ريڊيو پاڪستان ويندو هو، اتي رات تائين ڊرامن ۾ صداڪاري ڪندو هو، ڊراما نويسي سان گڏ ريڊيو پاڪستان حيدرآباد جو بهترين صداڪار هو، ريڊيو پاڪستان جا وڏا وڏا صداڪار ۽ فنڪار شام جو آفيس ۾ اچي هن جي ٽيبل تي ميڙاڪو مچائيندا، جيئن ته مون به 1976ع کان لکڻ شروع ڪيو هو، 1984ع ڌاري بدين کان حيدرآباد بدلي ڪرائي شفٽ ٿي آيو هوس، جيڪو ڪچو ڦِڪو لکندو هوس، اهو اچي ستار مگسي کي ڏيکاريندو هوس، ستار مگسي وٽ، روزاني شام جو ايڊيٽر حيات علي شاهه بخاري به ايندو هو، اهو منهنجو مواد ،گهڻو ڪري ننڍيون ڪهاڻيون لکندو هوس، سو حيات علي شاهه بخاري مون کان وٺي ويندو هو ۽ شام اخبار ۾ منهنجو اڪثر مواد شايع ٿيندو رهندو هو، ها ! ڳالهه پئي ڪيم ستار مگسي وٽ محفل جي ته هن وٽ ريڊيو پاڪستان مان نصير مرزا، محمد انور هڪڙو، نور محمد خاصخيلي، صالح محمد شاهه، حيات علي شاهه بخاري، نور گهلو ۽ ٻيا ڪيترائي صداڪار، فنڪار ۽ اديب اچي مڙندا هئا، آئون به انهن جي ڪچهري ۾ شامل ٿي ويندو هوس، اها محفل هر روز شام جو مچندي ضرور هئي، پوءِ سج لٿي مهل ستار مگسي ۽ ٻيا ڪجهه ريديو پاڪستان، ڪجهه گهر ۽ آئون به پنهنجي گهر هليو ويندو هوس.
اهڙي طرح خزاني آفيس ۾ تاج بلوچ، آئون (اقبال بلوچ) ستار مگسي، انهن ملازمن ۾ شامل هئاسين جيڪي ليکڪ ۽ شاعر رهيا، تاج بلوچ هاڻ ڪراچي ۾ سوجهرو رسالو ڪڍي ٿو، رٽائر ٿيندي ويهه سال ٿي ويا اٿس، عبدالستار مگسي 1996ع ڌاري 42 سالن جي ڄمار ۾ اسان کان وڇڙي ويو ۽ آئون رٽائرمينٽ جي قريب، جي حياتي رهي ته 1 ڊسمبر 2016ع تي خيرن جو رٽائر ٿيندس.
منهنجا هيستائين ٻه ڪتاب، هڪ ڪهاڻين جو مجموعو“ سانول جا سور” ۽ هڪ شاعري جو مجموعو “اي منهنجي شهرجي مٽي” جي نالي سان ڇپجي پڌرا ٿي چڪا آهن ۽ رٽائرمينٽ کان اڳ انشاءَ الله ٻيا ڪتاب به آڻڻ جي ڪوششن ۾ رڌل آهيان. انشاءَ الله خزاني آفيس جو هي ملازم چار پنج ڪتابن جو تخليقار به ٿي ويندو، ماڻهو مون کي هميشه اهو چوندا آهن ته خزاني آفيس جي خُشڪ ماحول ، اڪائونٽس واري پاسي جو هي سرڪاري ملازم، اديب ۽ شاعر ڪيئن ٿيو، آئون واقعي انهن جي ڳالهه مڃيندي پاڻ محسوس ڪندو آهيان ته ٽريزري جو ڪم انتهائي خشڪ آهي، انهيءَ آفيس جو ڪو ملازم اديب يا شاعر ٿئي ته وڏي تعجب خيز ڳالهه هجي ٿي، اتي تاج بلوچ، ستار مگسي ۽ منهنجو اديب هجڻ ۽ منهنجو انهن ماڻهن کي اهو ئي جواب هوندو آهي ته خُدا هر شيءَ جو تخليقڪار آهي، اسان جون تخليقون به خدا جي ڏنل نعمتن مان عظيم نعمتون آهن، جيڪو خُدائي تحفو آهي. هتي آئون محمد ملوڪ لنڊ (جيڪو هن وقت سانگهڙ ٽريزري آفيس ۾ آهي) کي به ڪڏهن ڪونه وساريندس، جيڪو بيشڪ حيدرآباد جي آفيس ۾ ڪونه رهيو آهي پر هو سنڌ جي عظيم ليکڪن ۾ شمار ٿئي ٿو، هن جا لڳ ڀڳ ڇهه ست تاريخ جي موضوعن تي لکيل ڪتاب مارڪيٽ ۾ آيل آهن، سندس هر ڪتاب پنج سئو صفحن کان وڌيڪ آهي. ٽريزري سان لاڳاپيل منهنجو دوست احسان راهوجو به سنڌ جي بهترين شاعرن ۽ اديبن ۾ شمار ٿئي ٿو، جيڪو پڻ هن وقت ٽنڊي محمد خان ٽريزري آفيس ۾ ملازم آهي ، سنڌ جو نوجوان ليکڪ ۽ شاعر اعظم ڀٽي به سٺن ليکڪن ۽ شاعرن ۾ شمار ٿئي ٿو، ٽنڊو محمد خان ۾ علمي ۽ ادبي سرگرمين کي اوج تي پهچائڻ ۾ سندس وڏو ڪردار آهي ، جيڪو پڻ هن وقت ٽنڊي محمد خان ٽريزري آفيس ۾ آهي، اهڙي طرح سنڌ ۾ ٻيا به کوڙ سارا اديب ۽ شاعر خزاني آفيس ۾ هوندا، جن جي مون کي ڄاڻ نه آهي، يا انهن جا نالا ذهن ۾ نه پيا اچن.
تون تاريخ ۾ ڳولهيندين ته آئون ڪتاب ٿي ملندس،
جي خيالن ۾ ڳولهيندين ته آئون خواب ٿي ملندس،
اي استاد ! آئون حسن جو شهزادو ته نه آهيان،
پر تون گلن ۾ ڳولهيندين ته آئون گلاب ٿي ملندس.
(استاد بخاري)