مختلف موضوع

سروس بخير

ڪتاب ”سروس بخير“ اوهان اڳيان پيش آهي. هي ڪتاب نامياري شاعر ۽ ڪهاڻيڪار اقبال بلوچ جي ٽريزري آفيس مان رٽائر ٿيڻ کانپوءِ پنهنجي نوڪري بابت يادگيرين تي مشتمل آهي.
اقبال بلوچ جو ڪتاب “سروس بخير” اصل ۾ سندس زندگي جي ڪهاڻي آهي، جنهن ۾ همت، محنت، مشقت، مسلسل جدوجهد، ثابت قدمي، بک ۽ ڏکن سان مقابلي جو داستان آهي... علم سان دوستي ۽ عزت سان جيئڻ جو سبق ۽ انسان دوستي جو درس ۽ روشن ضميري حق-سچ اخلاقي قدرن، ادب-احترام ۽ محبت جي ڪهاڻي آهي.
  • 4.5/5.0
  • 3428
  • 578
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • اقبال بلوچ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book سروس بخير

ٻليون پاليندڙ آفيسر وزير احمد کنڀاٽي

وزير احمد کنڀاٽي، حيدرآباد ٽريزري ۾ 1980ع کان 1990 واري ڏهاڪي ۾ اڪائونٽنٽ هو، پاڻ رٽائرمينٽ کي ويجهو ٿيڻ وقت ترقي ڪري آفيسر به ٿيو، انتهائي شفيق، سٻاجهو ۽ دوست آفيسر رهيو، اسٽاف وارن کي ڏاڍو ڀائيندو هو، اوڌر سوڌر يا مدد ڪرڻ ۾ هو هميشه اڳڀرو رهيو، هر ايندڙ فقير کي ڪڏهن به خالي هٿين واپس نه موٽايائين، معاف ڪرڻ وارو لفظ ته ڪڏهن سندس وات تي به نه آيو، مون کيس سدائين غريبن جي مدد ڪندي ڏٺو، هٿ جو کليل ۽ ڇُوٽ آفيسر هو، پاڻ تمام گهڻين ڳالهين جو شوقين رهيو پر سڀ کان وڌيڪ هن کي جيڪو شوق هو، سو ٻليون پالڻ جو هو ، آفيس جي وڏي هال ۽ اڪائونٽس سيڪشن جو انچارج هو، هڪ وڏي ٽيبل اڳيان ويهندو هو، چار پنج ٻليون، هن جي پيرن هيٺان ويٺيون هونديون هيون، هڪڙي ٻلي، هن جي خاص ٻلي هوندي هئي، جيڪا ٽيبل مٿان ويٺي هوندي هئي، جنهن جي مٿي تي هٿ پيو گهمائيندو هو، توڪل تي ڪم ڪندو هو، بل چيڪ ڪرڻ يا اڪائونٽ چيڪ ڪرڻ جو ڪم، ٻين کان خرچي ڏيئي ڪرائيندو هو، هي صرف صحيح ڪندو هو، ڪڏهن به ڪنهن کي رنجايائين ڪونه، انتهائي مخلص ۽ پيار ڪندڙ ماڻهو هو، وزير احمد کنڀاڻي اصل ٺٽي جو رهاڪو هو، سندس ٽي چار پٽ هن وقت اعليٰ عهدن تي فائز آهن، پاڻ 1990ع جي ڏهاڪي ۾ گذاري ويو، اسان سندس پيار ۽ شفقت وارو رويو ڪڏهن به ڪونه ڀلجي سگهيا آهيون.

قصا ڪنهن يادگيري جا وري مقدر بڻيا آهن،
اهي يادون اهي ڳوڙها اهي مرڪون اهي سپنا،
وساريل ورق ماضي جا وري دل تي وريا آهن.
(شيخ اياز)