مختلف موضوع

سروس بخير

ڪتاب ”سروس بخير“ اوهان اڳيان پيش آهي. هي ڪتاب نامياري شاعر ۽ ڪهاڻيڪار اقبال بلوچ جي ٽريزري آفيس مان رٽائر ٿيڻ کانپوءِ پنهنجي نوڪري بابت يادگيرين تي مشتمل آهي.
اقبال بلوچ جو ڪتاب “سروس بخير” اصل ۾ سندس زندگي جي ڪهاڻي آهي، جنهن ۾ همت، محنت، مشقت، مسلسل جدوجهد، ثابت قدمي، بک ۽ ڏکن سان مقابلي جو داستان آهي... علم سان دوستي ۽ عزت سان جيئڻ جو سبق ۽ انسان دوستي جو درس ۽ روشن ضميري حق-سچ اخلاقي قدرن، ادب-احترام ۽ محبت جي ڪهاڻي آهي.
  • 4.5/5.0
  • 3419
  • 566
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • اقبال بلوچ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book سروس بخير

سدائين مسڪرائيندڙ سائين محمد خان مگسي

آئون جڏهن بدين ۾ هوس ته سائين محمد خان مگسي اڪائونٽنٽ جي حيثيت ۾ آيو هو، مون کي تمام گهڻو ڀائيندو هو، اسان ٽن ڄڻن ، مونکي، اميد علي لاشاري ۽ محمد بخش ڀرڳڙي کي انتهائي سٺي نموني ڀائيندو هو، اسان ٽنهي کي پنهنجن ٻچن وانگر سمجهندو هو، ٻيا آفيس وارا، اسان ٽن سان ساڙ کائيندا هئا، بس اهو سائين محمد خان مگسي جو پيار ڪرڻ جو سٺو انداز هو، جيڪو هر ڪم ۾ هوشيار هوندو هو، وقت تي ڪم ڪري ڏيندو هو ، جيڪو به آفيس جي هر ڪم ڪار ۾ چاهه رکندو هو، هي ان کي ڀائيندو هو، اسان ٽئي ڪم وارا ملازم هئاسين، ڊپارٽمينٽل امتحان ڏيڻ واري ڳالهه تي، ڏاڍو زور ڏيندو هو، پڙهائيندو هو، ڪم پاڻ سيکاريندو هو، بس هن جي ڳالهه نه مڃي ته امتحان واري ڳالهه، الائي ڇو ڪونه مڃين، انهيءَ ڊپ کان ته امتحان پاس ڪنداسين، پروموشن ملندو ۽ بدليون ٿينديون، بدلين جي ڊپ کان امتحان ئي نه ڏنوسين. جڏهن 1986ع کان پوءِ سائين محمد خان مگسي ٽريزري آفيسر جو پروموشن وٺي حيدرآباد آيو ته ڄڻ حيدرآباد وارن جا چهرا ٻهڪي پيا هئا، هو حيدرآباد ۾ ڪيترا سال اڳ اڪائونٽنٽ به رهي چڪو هو، هاڻ هو ٽريزري آفيسر هو، اسٽاف سان بي انتها مطلب ته تمام گهڻو پيار ڪندڙ آفيسر هو، ڪم وٺڻ، ڪم سيکارڻ جو هن کي خاص ڏانءُ هو، پنهنجي اسٽاف کي پنهنجي ڪمائي مان خرچي ڏيندو هو، ڪم وارن کي اڳيان آڻيندو هو، اهم، ذميداري واريون ۽ ڪم واريون ٽيبلون يا سيڪشن ڏيندو هو. مون کي به اڪائونٽس سيڪشن مان بدلي ڪري آڊٽ گزيٽيڊ ۾ رکيائين، چيائين ته تون ذهين ۽ ڪم وارو آهين، اڪائونٽس سيڪشن ۾ ڇا پيو ڪرين، مون چيو مانس ! سائين سفارش ڪونهي، تڏهن مٿي آڻين ئي ڪونه ٿا، سائين مونکي مٿي آندو، آڊٽ گزيٽيڊ سيڪشن ۾ مون کي هيلٿ سيڪشن ۾ رکيائين، پوءِ جنهن نموني هيلٿ سيڪشن ۾ مون کي عزت ملي ۽ جيڪا شهرت حاصل ڪيم، اها بيان ڪري چڪو آهيان.
ها ڳالهه پئي ڪيم، محمد خان مگسي جي، هو انتهائي، دلبر، کلڻو ملڻو ۽ خوشگوار طبيعت رکندڙ، هميشه کلندڙ ۽ مسڪرائيندڙ آفيسر هو، پنهنجي اسٽاف جي هر فرد جو ڪم، بنا پڇڻ جي صحيح ڪندو هو، ڪير به ڪم کڻي ويندو هوس ته صحيح ڪري ڇڏيندو هو. مڪيشن ۽ منڌر ڪپور جا گانا، هر وقت گنگنائيندو رهندو هو، لوسي چوڻ وارو سندس انداز انتهائي پيارو هوندو هو، انهيءَ کي ئي ڀائيندو هو، جنهن کي لوسي چوندو هو، شام جو هَئو مئو ٽري ويندو هو ته هي هڪ ٽنگ مٿي ڪري رکندو هو، سگريٽ مٿان سگريٽ پيئندو هو، محمد رفيع ۽ مڪيش جا گانا زير لب ڪندو هو ته ڪم جا انبار نڪري ويندا هئا، رات جو آفيس مان نڪرندو هو ته ٽيبل خالي ڪري ويندو هو، هر ڪم هٿ سان ڪبو هو، صحيح ڪرڻ مهل هڪ هٿ قلم اڳيان رکي صحيح ڪندو هو، جيئن ٻيو ڪو صحيح ڪندي ڏسي نه وٺي، هي به بي ڊپو آفيسر هو. اي. جي سنڌ جي آفيس کُلڻ وقت هن ڀرپور طريقي سان تحريڪ ۾ حصو ورتو، ٽريزري وارن جو ساٿ ڏنو، پر اها تحريڪ ڪامياب نه ٿي سگهي. رٽائر ٿيڻ کانپوءِ خُودداري جي انتها اها هئس جو هن آفيس ۾ قدم به نه رکيو، پينشن وٺڻ لاءِ ٻاهر ڪينٽين تي اچي ويهندو هو، اتان ئي هليو ويندو هو. سائين محمد خان مگسي جهڙو دوست آفيسر، کلڻو ۽ سدائين مسڪرائيندڙ آفيسر، اسٽاف جي عزت ڪرڻ وارو آفيسر، اجايو آفيسري وارو رعب نه ڪندڙ آفيسر، عزت ڏيندڙ ۽ عزت وٺڻ وارو آفيسر مون تمام گهٽ اهڙا ماڻهو ڏٺا آهن، اهڙا ۽ اهي سڀ گُر سائين محمد خان مگسي ۾ هئا. اڄ به سائين محمد خان مگسي جتي جتي به رهيو، اتي اتي هن جي تعريف ۽ احترام جي جذبن سان کيس ياد ڪيو ٿو وڃي ۽ سدائين هن مرحوم سائين کي انتهائي احترام ۽ دلي جذبن سان ياد ڪيو ويندو. شال الله پاڪ مرحوم کي جنت الفردوس ۾ بلند درجا عطا ڪري.
وسري سارولوڪ پر نه وسرين تون،
توکي ڪيڏو مون سانڍيو آهي ساهه ۾
(شاهه ڀٽائي)