مختلف موضوع

سروس بخير

ڪتاب ”سروس بخير“ اوهان اڳيان پيش آهي. هي ڪتاب نامياري شاعر ۽ ڪهاڻيڪار اقبال بلوچ جي ٽريزري آفيس مان رٽائر ٿيڻ کانپوءِ پنهنجي نوڪري بابت يادگيرين تي مشتمل آهي.
اقبال بلوچ جو ڪتاب “سروس بخير” اصل ۾ سندس زندگي جي ڪهاڻي آهي، جنهن ۾ همت، محنت، مشقت، مسلسل جدوجهد، ثابت قدمي، بک ۽ ڏکن سان مقابلي جو داستان آهي... علم سان دوستي ۽ عزت سان جيئڻ جو سبق ۽ انسان دوستي جو درس ۽ روشن ضميري حق-سچ اخلاقي قدرن، ادب-احترام ۽ محبت جي ڪهاڻي آهي.
  • 4.5/5.0
  • 3428
  • 578
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • اقبال بلوچ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book سروس بخير

اسان به گهڻن کي روئاري وينداسين

آئون پنهنجي سروس جا چاليهه سال گذاري، نوڪري جي بلڪل آخري ڏهاڙن ۾ هلندي، انشاءَ الله هن سال يعني 1 ڊسمبر 2016ع تي پنهنجي 60 سالا سالگرهه ملهائيندي رٽائر ٿيندس، پنهنجي زندگي جو هڪ وڏو عرصو هن آفيس ۾ گذاري ڇڏيم، جڏهن ته مون ٻه ڪتاب مارڪيٽ ۾ آندا، هڪ ڪهاڻين جو مجموعو ، “ سانول جا سور” ۽ ٻيو شاعري جو مجموعو “ اي منهنجي شهر جي مٽي” ، انهن ٻنهي ڪتابن جي مهورتي تقريب سنڌ ميوزيم حيدرآباد ۾ شاندار تقريب تحت ٿي، جنهن ۾ سنڌ جي ادبي لڏي جي وڏي تعداد کانسواءِ منهنجي آفيس جي دوستن جي به وڏي انگ شرڪت ڪئي، سڀني پنهنجن تقريرن توڙي راين ۽ تبصرن ۾ ائين چيو ته ٽريزري آفيس جي هڪ خُشڪ اڪائونٽس واري شعبي ۾، هڪ اديب ڪيئن پيدا ٿيو؟ واقعي آئون به سمجهان ٿو ته خزاني آفيس ۾ سدائين اڪائونٽ جو ڪم ، خشڪ ڪم رهيو آهي، ايترو ٽائيم ئي ڪونهي جو ويهي پڙهجي ۽ پوءِ لکجي ۽ ڪتاب لِکي وري اهو ڇپائي پڌرو ڪجي. ٽريزري جي ڪم ڪار ۽ خشڪ اڪائونٽس جي ڪم ۾ جتي اسان سڀ اڪائونٽس جو حساب ڪتاب ڪري ڪري گنجا ۽ انڌا ٿي ويا آهيون، گنجا هئڻ ڪري مٿي تي ٽوپيون ۽ انڌو ٿي وڃڻ ڪري اکين تي چشما چڙهي ويا آهن ، اتي هڪ اديب جو پيدا ٿيڻ، واقعي مون کي به عجيب ٿو لڳي پر ائين نه آهي ته صرف آئون ئي اديب آهيان، خزاني آفيس ۾ محمد ملوڪ لنڊ جهڙا بهترين تاريخدان به آهن، جن جا اٺ ، نوَ ڪتاب ڇپجي اچي چڪا آهن، احسان راهوجي جهڙا خُوبصورت شاعر به آهن، اعظم ڀٽي جهڙا نوجوان اديب به موجود آهن. جيڪي اڄ به اڃا تائين به لِکن پيا ، ڇپجن پيا، سو ڳالهه پئي مون پنهنجي ڪئي، ٻه ڪتاب آڻي چڪو آهيان، هي ٽيون ڪتاب هن وقت توهان جي هٿن ۾ آهي ۽ هڪ ڪهاڻين جي مجموعي جو چوٿون ڪتاب به انشاءَ الله جلد آڻيندس. سو مون کي هن آفيس ۾ پنهنجي آفيسرن کان، گڏ رهندڙ دوستن ۽ ساٿين کان، ماتحت عملي کان ۽ آفيس جي حوالي سان واسطيدار تمام گهڻن ماڻهن جو ايترو ته پيار مليو، محبت ملي، پنهنجائپ ملي، ڀائپي ملي، انسيت ملي، هر کاتي جي ماڻهو جو بي پناهه پيار مليو، منهنجي نَس نَس انهن جا ٿورا نٿي لاهي سگهي، آئون زندگي ڀر ملندڙ اهڙي پيار کي ڪڏهن به وساري نه سگهندس پر ويندي ويندي اهو ضرور چوندس ته اسان هليا وينداسين، پوءِ گهڻن کي روئاري وينداسين.

جڏهن هن دنيا مان گذاري وينداسين،
اسان به گهڻن کي روئاري وينداسين.

اسان سان ڪچهريون ڪريو دوستو،
هليا وينداسين اوچتو اوچتو.